*******************
ဦးသုိက္၏နယ္ေျမေဒသျဖစ္ေသာ ေညာင္တိုဘူတာရြာတြင္ ငါးရက္
တစ္ေစ်းရွိသည္။ လူမ်ဳိးျခားမ်ားက ႏြားမ်ားသတ္၍ေရာင္းေနၾကသည္။
ေစ်းႏွင့္ မလိုက္ေအာင္ သတ္ေသာေကာင္ေရ မ်ားလွသည္။ တစ္ေန႔
တြင္ ယင္းေစ်းရြာ ငါးမိုင္ပတ္လည္အတြင္းရွိ ေက်ာင္းတိုင္ေပါင္း ၅၂
တိုက္မွ သံဃာေတာ္ ၅၂ ပါး ဦးေဆာင္၍ ေက်းရြာ ၃၁ရြာမွ လူႀကီး
၃၁ဦးကိုေရြးခ်ယ္၍ ဇီ၀ိတဒါနအဖြဲ႕ ဖြဲ႕စည္းကာ ေငြမ်ား စုေဆာင္းၾက
သည္။ ၁၉၆၃ -၆၄ ခုအတြက္ လူမ်ဳိးျခားမ်ားႏွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္၍ သား
သတ္လုိင္စင္ ဆြဲသည္။ ရရွိေသာအခါ ႏြားမသတ္ရန္ႀကီးၾကပ္ေဆာင္
ရြက္သည္။
ယခင္က တစ္ေန႔လွ်င္ ႏြား ၁၂ ေကာင္သတ္သည္။ တစ္ႏွစ္လွ်င္
ႏြား ၄၀၀၀ေက်ာ္ ေသဆံုးသည္။ ယခု ဇီ၀ိတဒါနအဖြဲ႕က ေဆာင္ရြက္ရာ ႏြားအေကာင္ေရ ၄၀၀ ေက်ာ္ အသက္ ခ်မ္းသာရာ ရခဲ့သည္။ ထိုအစီအစဥ္ကို ဦးသိုက္ ႏွစ္သက္မဆံုး ရွိသည္။ သို႔ျဖင့္ အဖြဲ႕သို႔ပန္ၾကား၍ ၁၉၆၄ - ၆၅ ခုႏွစ္အတြက္ သားသတ္လိုင္စင္
က်သင့္ေငြႏွင့္ကုန္က်စရိတ္မ်ားကို ဦးသိုက္တစ္ဦးတည္း တာ၀န္
ယူ လွဴဒါန္းသည္။ ထိုႏွစ္တြင္ ေသဆံုးမည့္ ႏြားေကာင္ေရ ၄၀၀၀
ေက်ာ္၏ အသက္ကို ဇီ၀ိတဒါနျပဳႏိုင္ခဲ့သည္။
၁၉၆၅-၆၆ ခုအတြက္လည္း ဇီ၀ိတဒါနျပဳဖို႔ ဦးေလး တာ၀န္ယူေသး
တယ္။ ဒါေပမယ့္ လိုင္စင္ေပးတဲ့အဖြဲ႕က ကုသုိလ္ရွင္မ်ား လိုင္စင္
ဆြဲတာကိုလက္မခံႏိုင္ဘူးဆုိၿပီး ျငင္းပယ္လိုက္ၾကတဲ့အတြက္ ဦးေလး
လိုင္စင္ဆြဲဖို႔မရ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္ ဟု ဦးသိုက္က ေျပာျပသည္။
(၁၉၉၄ ခု ဧၿပီလ ျမတ္မဂၤလာ စာေစာင္ မင္းယုေ၀၏ ဒါနသူေ႒း ဦးသိုက္ ေဆာင္းပါးမွ)
လူတို႔၏အသက္ကို သတ္ခ်င္တိုင္း မသတ္ရေအာင္ တားျမစ္ေသာ ဥပ
ေဒရွိသကဲ့သို႔ တိရစၧာန္မ်ားကိုလည္း သတ္ခ်င္တိုင္း သတ္၍ မရေအာင္
တားျမစ္ေပးေသာ တရား ဥပေဒ မေပၚေပါက္ေသးသမွ် ေအးခ်မ္းသာ
ယာေသာ ကမၻာေလာကဟူ၍ ျဖစ္ေပၚလာလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။
ဦးသိုက္၏ ဇီ၀ိတဒါနသည္ မြန္ျမတ္လြန္းေသာေၾကာင့္ ဒါနအဆင့္ကိုပင္
ေက်ာ္လြန္ကာ သီလအဆင့္ အထိေရာက္သြားေပသည္။
သီလ ကုသိုလ္သည္ ဒါနကုသုိလ္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ သာလြန္
ပါသည္။ ဦးသိုက္ကဲ့သို႔ သူတစ္ပါးအသက္ကို မသတ္ပဲေန႐ုံသာမက
ဘဲ သူတစ္ပါး အသက္ကို ရွည္ႏိုင္သမွ်ရွည္ေအာင္ အားထုတ္မွသာ
လွ်င္ ပါဏာတိပါတကံကို တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္လံုၿခံဳေအာင္ ေစာင့္
ထိန္းရာေရာက္ေၾကာင္း ဆရာႀကီးဦးေရႊေအာင္က သူ၏ ဘ၀အျမင္
သစ္က်မ္းစာ စာမ်က္ႏွာ ၃၉ တြင္
သီလတြင္ ပါဏာတိပါတ သိကၡာပုဒ္ကိုလံုၿခံဳေအာင္ ေစာင္စည္းရာ၌
သူတစ္ပါး၏ အသက္ကို မသတ္မိေအာင္ ေစာင့္ထိန္းရ၏။ ဤသည္
မွာ အၾကမ္းစားေစာင့္ထိန္းျခင္းျဖစ္၏။ ထို႔ထက္ပို၍ ေစာင့္ထိန္းေသာ
အခါ သူတစ္ပါး မနစ္နာရေအာင္ ေစာင့္ထိန္းရ၏။ ဤသည္မွာ ဟာ
ေနာပါဒါန ဟူေသာ ဘ၀ ေနနည္းတြင္ ဟာနအရ မိမိဘက္က အနစ္
နာခံျခင္းျဖစ္၏။ ဥပါဒါနအရ သူ႔ဘက္ကိုပံ့ပိုးေသာအခါ သူတစ္ပါး
အသက္ရွည္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရ၏။ အမွန္အားျဖင့္မိမိဘက္က အ
နစ္နာခံျခင္းသည္သုစ႐ုိက္သေဘာကိုေဆာင္၏။ သူ႔ဘက္ကိုပ့ံပိုးျခင္း
သည္ ပုညကိရိယာ သေဘာကိုေဆာင္၏ဟူ၍ အေသးစိတ္ဖြင့္ျပခဲ့
သည္မွာ မွတ္ဖြယ္ ေကာင္းလွပါသည္။
ေမတၱာရွင္ - ေရႊျပည္သာ
မ်က္ရည္မက်ခင္သိေစခ်င္မွ
တင္ဆက္.....ျပည္သတင္းလူငယ္(ျပည္သတင္း)
0 comments:
Post a Comment