မွဴးအိမ္ဇင္
ျမန္မာႏုိင္ငံ အလယ္ပိုင္းေဒသႏွင့္ ဧရာ၀တီျမစ္ တစ္ေလွ်ာက္ တည္ရွိခဲ့ေသာ ဟန္လင္း၊ သေရေခတၱရာႏွင့္ ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ေဟာင္းတို႔ကုိ ကုလသမဂၢ ပညာေရးသိပၸံႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈအဖြဲ႕ (ယူနက္စကို) က ကမၻာ႔အေမြအႏွစ္စာရင္း၀င္ (World Heritage List) အျဖစ္ ၂၂-၆-၂၀၁၄ ရက္က ကာတာႏုိင္ငံ ဒိုဟာၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပေသာ (၃၈) ႀကိမ္ေျမာက္ ကမၻာ႔အေမြအႏွစ္ အစည္းအေ၀း၌ သတ္မွတ္လိုက္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။ အဆုိပါၿမိဳ႕ေဟာင္း သံုးၿမိဳ႕သည္ ပ်ဴေခတ္၏ ေခတ္ၿပိဳင္ၿမိဳ႕ျပႏုိင္ငံမ်ားျဖစ္ၿပီး စစ္ကိုင္းတုိင္း၊ မေကြးတုိင္းႏွင့္ ပဲခူးတုိင္းေဒသႀကီးမ်ားအတြင္း တည္ရွိၾက၍ ကမၻာ႔အေမြအႏွစ္စာရင္း၀င္ရန္ ယူနက္စကိုသို႔ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာလတြင္ ပဏာမအစီရင္ခံစာ တင္ခဲ့ၿပီး ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလတြင္ အၿပီးသတ္ အစီရင္ခံစာ တင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ကမၻာ႔အေမြ အႏွစ္ေကာ္မတီအဖြဲ႕၀င္ ၂၁ ႏုိင္ငံတြင္ ၁၈ ႏုိင္ငံမွ ေထာက္ခံခဲ့ေသာေၾကာင့္ စာရင္း၀င္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ “ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ကမၻာ႔အေမြအႏွစ္ စာရင္း၀င္တာ ဒါပထမဆံုးဆုိေတာ့ ျမန္မာကို ကမၻာက ပိုသိသြားတာေပါ့။ အခုလိုစာရင္း၀င္သြားၿပီဆုိေတာ့ ေရွ႕ဆက္ၿပီး ဒီၿမိဳ႕ေဟာင္းေတြကိုထိန္းသိမ္းဖုိ႔ စနစ္တက် အစီအစဥ္ဆြဲ လုပ္ေဆာင္သြားမွာပါ” ဟု ေရွးေဟာင္း သုေတသနႏွင့္ အမ်ဳိးသားျပတုိက္ဦးစီးဌာနမွ ဒုတိယၫႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဦးသိန္းလြင္က ေျပာသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံအေနျဖင့္ ပ်ဴၿမိဳ႕ေဟာင္း သံုးၿမိဳ႕၊ ေျမာက္ဦး၊ ျပဒါးလင္းဂူ၊ အင္းေလးကန္၊ မင္းကြန္းေဒသ၊ မႏၲေလး၊ အင္း၀၊ ဟံသာ၀တီ ဟူေသာေရွးေဟာင္း ယဥ္ေက်းမႈမ်ားထြန္းကားခ်န္ထားရစ္ခဲ့ရာ ေနရာေဒသ ရွစ္ခုကို အဆုိျပဳတင္သြင္းခဲ့ရာမွ ၿမိဳ႕ျပယဥ္ေက်းမႈ အေစာဆံုးထြန္းကားခဲ့ေသာ ပ်ဴၿမိဳ႕ေဟာင္းသံုးၿမိဳ႕ကို ေရြးခ်ယ္ ခံခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းေၾကာင့္ ပ်ဴၿမိဳ႕ေဟာင္း သံုးၿမိဳ႕ျဖစ္ေသာ ဟန္လင္း၊ ဗိႆႏိုး၊ သေရေခတၱရာၿမိဳ႕မ်ားအေၾကာင္း လက္လွမ္းမိသေရြ႕ ေလ့လာမွတ္သား မိသမွ် တင္ျပလိုက္သည္။ အဆုိပါ ၿမိဳ႕ေဟာင္းမ်ားသည္ ပုဂံၿမိဳ႕ေဟာင္းထက္ ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀၀ ခန္႔ေစာ၍ ေပၚထြန္းလာခဲ့ေသာ ပ်ဴၿမိဳ႕ျပႏုိင္ငံမ်ား ျဖစ္သည္။
ဟန္လင္းပ်ဴၿမိဳ႕ ( ဟံသာနာဂရႏုိင္ငံေတာ္)
ဟန္လင္းၿမိဳ႕သည္ စစ္ကိုင္းတိုင္းေဒသႀကီး ၊ ေရႊဘုိခ႐ုိင္၊ ၀က္လက္ၿမိဳ႕နယ္ အတြင္းတည္ရွိၿပီး ေရႊဘိုၿမိဳ႕မွ ၁၂ မုိင္ကြာ ေ၀းကာ ဧရာ၀တီျမစ္ႏွင့္ မူးျမစ္အၾကား တည္ရွိသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေျမာက္ပုိင္းတြင္ ထြန္းကားခဲ့ေသာ ႏုိင္ငံျဖစ္သည္။ ဟန္လင္းၿမိဳ႕သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေျမာက္ပုိင္းကိုျဖတ္သြားသည့္ တ႐ုတ္ကုန္သြယ္ေရး လမ္းမႀကီး၏ ေတာင္ဘက္လမ္းခြဲေပၚတြင္ တည္ရွိ၍ အိႏၵိယႏွင့္ ဆက္သြယ္ရာတြင္ အဆက္အသြယ္မ်ားေသာ ကုန္သြယ္စခန္းတစ္ခုဟု ယူဆၾကသည္။ ဟန္လင္းၿမိဳ႕ကို တူးေဖာ္ရာတြင္ ေငြဒဂၤါးအေျမာက္အျမားေတြ႕ ရွိရသည္။ ေငြဒဂၤါးအရြယ္အစားသံုး မ်ဳိးေတြ႕ရ၍ ျပည္တြင္းျပည္ပ ကုန္သြယ္ရာတြင္ အသံုးျပဳသည္ဟု ယူဆရသည္။ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ျဗာဟၼဏအယူ၀ါဒ ထြန္းကားခဲ့သည္။ ေသဆံုးသူမ်ားကို မီးသၿဂႋဳဟ္၍ အ႐ိုးအိုးမ်ားကို ျမႇဳပ္ႏွံေလ့ရွိသည္။ ေျမအိုးမ်ားျဖင့္ ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ခဲ့ၾကသည္။ အုိးမ်ားေပၚ၌ လူ႐ုပ္၊ ေဒါင္း႐ုပ္၊ ငါး႐ုပ္ စသည္တုိ႔ လွပစြာျခယ္သခဲ့ၾကသည္။ သံလက္နက္ကိရိယာမ်ား အသံုးျပဳခဲ့ၿပီး၊ စာေပအေရးအသား အသံုးျပဳခဲ့ၾကသည္။ လယ္ယာစီးပြားေရးလုပ္ငန္း အဓိကထားခဲ့ၾကသည္။ ဟန္လင္းသည္ ခရစ္ႏွစ္ ၈ ရာစု၊ ၉ ရာစုခန္႔တြင္ ႐ုတ္တရက္ပ်က္စီးသြားၿပီး ၿမိဳ႕ျပအေနျဖင့္ မဟုတ္ေသာ္လည္း ၉ ရာစု၊ ၁၀ ရာစု ပုဂံေခတ္ဦးတိုင္ေအာင္ ေက်းရြာမ်ားအျဖစ္ ဆက္လက္ တည္ရွိခဲ့သည္။
ဗိႆႏိုးပ်ဴၿမိဳ႕
ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕သည္ မေကြးတိုိင္းေဒသႀကီး၊ ေတာင္တြင္းႀကီးၿမိဳ႕ အေနာက္ဘက္ ၁၁ မိုင္ေက်ာ္အကြာရွိ ကုကၠိဳခြရြာ၏ ေျမာက္ဘက္တြင္ တည္ရွိသည္။ ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕သည္ ေအဒီ ၁ ရာစုမွ ၅ ရာစုခန္႔အတြင္း ထြန္းကားခဲ့သည္ဟု ယူဆခဲ့ၾကသည္။ ၿမိဳ႕ပံုသဏၭာန္မွာ ေလးေထာင့္မက်တက်ျဖစ္ၿပီး ၿမိဳ႕အေနာက္ဘက္တြင္ အင္းအိုင္ႀကီး တစ္အိုင္ရွိသည္။ ေတာင္ဘက္တြင္ ရန္ပယ္ေခ်ာင္းရွိ၍ ဆည္ေရေသာက္လယ္မ်ား ျဖစ္ထြန္းခဲ့သည္။ ၿမိဳ႕အ၀င္၌ သစ္သားတံခါးႀကီးမ်ား တပ္ဆင္ထားသည္။ စပါး၊ ေျပာင္း၊ ပဲမ်ဳိးစံုစုိက္ပ်ဳိး၍ အဓိကစီးပြားေရးမွာ စိုက္ပ်ဳိးေရးျဖစ္သည္။ ဒဂၤါးမ်ားအသံုးျပဳၾကၿပီး ေၾကးျခေသၤ့အေလး၊ ေၾကးဟသၤာအေလးမ်ား သံုးခဲ့ၾကသည္။ ကိုယ္ပိုင္ယဥ္ေက်းမႈရွိသည္။ အိုးခြက္၊ လက္၀တ္တန္ဆာ၊ အထည္အလိပ္ စသည့္အသံုးအေဆာင္မ်ား ထုတ္လုပ္ၾကၿပီး အိႏိၵယေတာင္ပိုင္းႏွင့္ အေရာင္းအ၀ယ္အမ်ားဆံုး လုပ္ခဲ့ၾကသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္သူကုန္သည္ႏွင့္ ေက်းကၽြန္မ်ား ရွိခဲ့ၾကသည္။ စာေပႏွင့္ပတ္သက္၍ တူးေဖာ္ေတြ႕ရွိမႈမရွိခဲ့။ ေက်ာက္ဆစ္ပညာ တတ္ေျမာက္ၾကသည္။ ဗုဒၶဘာသာ မဖြံ႕ၿဖိဳးေသးေပ။ အလ်ား ၂၀ လက္မ၊ အနံ ၁၀ လက္မ၊ အျမင့္ ၃ လက္မခြဲခန္႔ရွိေသာ အုတ္ခ်ပ္မ်ား ေတြ႕ရသည္။
သေရေခတၱရာ ပ်ဴၿမိဳ႕
သေရေခတၱရာၿမိဳ႕သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ႂကင္းက်န္တည္ရွိသမွ် ပ်ဴၿမိဳ႕ေဟာင္းမ်ားအနက္ ယဥ္ေက်းမႈအထြန္းကားဆံုးႏွင့္ အႀကီးဆံုးျဖစ္႐ံုသာမက ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပထမဆံုးေသာ တည္ရွိခဲ့ေသာ ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးျဖစ္သည္။ ပဲခူးတိုင္းေဒသႀကီး ျပည္ခ႐ိုင္ ျပည္ၿမိဳ႕၏ အေရွ႕ဘက္ ငါးမိုင္ခန္႔အကြာတြင္ တည္ရွိသည္။ သေရေခတၱရာသည္ ပထမ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ျဖစ္သည္။ သေရေခတၱရာၿမိဳ႕သည္ ခရစ္ႏွစ္ ၃ ရာစုမွ ၁၂ ရာစုအထိ ထြန္းကားခဲ့သည္။ ၿမိဳ႕၏ ပံုသဏၭာန္မွာ အ၀န္းအ၀ိုင္း ပံုသဏၭန္ျဖစ္၏။ ၿမိဳ႕႐ိုးပတ္လည္အရွည္ ၉ မိုင္ခန္႔ရွိကာ အက်ယ္အ၀န္း စတုရန္းငါးမိုင္ခြဲရွိ၍ အခ်ဳိ႕ေနရာမ်ားတြင္ ၿမိဳ႕႐ိုးအျမင့္ ၁၅ ေပခန္႔ရွိသည္။ ၿမိဳ႕႐ိုးအတြင္း အလယ္ဗဟို ေေတာင္ဘက္ယြန္းယြန္းတြင္ နန္းေတာ္ရာရွိ၏။ ေတာင္ဘက္ႏွင့္ အေနာက္ေျမာက္ဘက္တို႔တြင္ ၿမိဳ႕႐ိုးႏွစ္ထပ္၊ အေရွ႕ေတာင္ဘက္တြင္ ၿမိဳ႕႐ိုးသံုးထပ္ တည္ေဆာက္ထားသည္။ ပ်ဴအကၡရာကို သံုးစြဲေနၿပီး စာေပတတ္ေျမာက္ေသာ ယဥ္ေက်းမႈသို႔ ေရာက္ရွိေနၿပီျဖစ္၏။ ေစတီေတာ္မ်ား တည္ထား ကိုးကြယ္ၾကသည္။ သဘင္အႏုပညာပိုင္းဆိုင္ရာ သီဆို တီးမႈတ္ ကခုန္ေနၾကၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။
ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ အေစာဆံုး ေရာက္ရွိထြန္းကားခဲ့ျခင္း အေရွ႕ေတာင္အာရွေဒသတြင္ အေစာဆံုးထြန္းကားခဲ့ျခင္း ေရွးၿမိဳ႕ေဟာင္းအျဖစ္ ထင္ရွားစြာ ႂကင္းက်န္ေနခဲ့ၾကျခင္း၊ ပုဂံေခတ္အတြက္ လက္ရာေျမာက္မႈ ဗိသုကာ အေဆာက္အအံုမ်ား၊ ယဥ္ေက်းမႈ အဆင့္အတန္းျမင့္မား ထြန္းကားမႈတို႔ ေပါက္ဖြားလာေစရန္ မ်ဳိးေစ့ခ်ေပးခဲ့ျခင္းတို႔၏ အေကာင္းဆံုး ျပယုဂ္ျဖစ္ေသာ ဟန္လင္းၿမိဳ႕ေဟာင္း၊ ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ေဟာင္းႏွင့္ သေရေခတၱရာၿမိဳ႕ေဟာင္း ဟူေသာ ပ်ဴၿမိဳ႕ေဟာင္းသံုးၿမိဳ႕သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပထမဆံုး ကမၻာ့အေမြအႏွစ္စာရင္း၀င္ ပ်ဴၿမိဳ႕ေဟာင္းမ်ားျဖစ္သြားၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ ယင္းေၾကာင့္ ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္မ်ား ေရရွည္တည္တံ့ရန္ ႏိုင္ငံေတာ္သာမက ျပည္သူမ်ားပါပူးေပါင္း ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာခရီးသြားမ်ား လည္ပတ္ေလ့လာစရာ ေနရာတစ္ခုအျဖစ္ တည္ရွိလာႏိုင္သလို ေဒသခံတို႔၏ အက်ဳိးစီးပြားလည္း ဖြံ႕ၿဖိဳးလာမည္ျဖစ္ေပသည္။
ကိုးကား။ ။ ျမန္မာ့ဘူမိျဖစ္စဥ္ႏွင့္ ပ်ဴတို႔၏ ေရွးဦးၿမိဳ႕ျပႏိုင္ငံ အခင္းအက်င္း၊ (ခ်စ္စံ၀င္း)၊ ပ်ဴမင္းသားဂီတခရီးစဥ္ႏွင့္ သေရေခတၱရာ ေလ့လာခ်က္စာတမ္း၊ ေဒါက္တာခ်စ္စံ (ခ်စ္စံ၀င္း)။
Pyay City
ျမန္မာႏုိင္ငံ အလယ္ပိုင္းေဒသႏွင့္ ဧရာ၀တီျမစ္ တစ္ေလွ်ာက္ တည္ရွိခဲ့ေသာ ဟန္လင္း၊ သေရေခတၱရာႏွင့္ ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ေဟာင္းတို႔ကုိ ကုလသမဂၢ ပညာေရးသိပၸံႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈအဖြဲ႕ (ယူနက္စကို) က ကမၻာ႔အေမြအႏွစ္စာရင္း၀င္ (World Heritage List) အျဖစ္ ၂၂-၆-၂၀၁၄ ရက္က ကာတာႏုိင္ငံ ဒိုဟာၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပေသာ (၃၈) ႀကိမ္ေျမာက္ ကမၻာ႔အေမြအႏွစ္ အစည္းအေ၀း၌ သတ္မွတ္လိုက္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။ အဆုိပါၿမိဳ႕ေဟာင္း သံုးၿမိဳ႕သည္ ပ်ဴေခတ္၏ ေခတ္ၿပိဳင္ၿမိဳ႕ျပႏုိင္ငံမ်ားျဖစ္ၿပီး စစ္ကိုင္းတုိင္း၊ မေကြးတုိင္းႏွင့္ ပဲခူးတုိင္းေဒသႀကီးမ်ားအတြင္း တည္ရွိၾက၍ ကမၻာ႔အေမြအႏွစ္စာရင္း၀င္ရန္ ယူနက္စကိုသို႔ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာလတြင္ ပဏာမအစီရင္ခံစာ တင္ခဲ့ၿပီး ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလတြင္ အၿပီးသတ္ အစီရင္ခံစာ တင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ကမၻာ႔အေမြ အႏွစ္ေကာ္မတီအဖြဲ႕၀င္ ၂၁ ႏုိင္ငံတြင္ ၁၈ ႏုိင္ငံမွ ေထာက္ခံခဲ့ေသာေၾကာင့္ စာရင္း၀င္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ “ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ကမၻာ႔အေမြအႏွစ္ စာရင္း၀င္တာ ဒါပထမဆံုးဆုိေတာ့ ျမန္မာကို ကမၻာက ပိုသိသြားတာေပါ့။ အခုလိုစာရင္း၀င္သြားၿပီဆုိေတာ့ ေရွ႕ဆက္ၿပီး ဒီၿမိဳ႕ေဟာင္းေတြကိုထိန္းသိမ္းဖုိ႔ စနစ္တက် အစီအစဥ္ဆြဲ လုပ္ေဆာင္သြားမွာပါ” ဟု ေရွးေဟာင္း သုေတသနႏွင့္ အမ်ဳိးသားျပတုိက္ဦးစီးဌာနမွ ဒုတိယၫႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဦးသိန္းလြင္က ေျပာသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံအေနျဖင့္ ပ်ဴၿမိဳ႕ေဟာင္း သံုးၿမိဳ႕၊ ေျမာက္ဦး၊ ျပဒါးလင္းဂူ၊ အင္းေလးကန္၊ မင္းကြန္းေဒသ၊ မႏၲေလး၊ အင္း၀၊ ဟံသာ၀တီ ဟူေသာေရွးေဟာင္း ယဥ္ေက်းမႈမ်ားထြန္းကားခ်န္ထားရစ္ခဲ့ရာ ေနရာေဒသ ရွစ္ခုကို အဆုိျပဳတင္သြင္းခဲ့ရာမွ ၿမိဳ႕ျပယဥ္ေက်းမႈ အေစာဆံုးထြန္းကားခဲ့ေသာ ပ်ဴၿမိဳ႕ေဟာင္းသံုးၿမိဳ႕ကို ေရြးခ်ယ္ ခံခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းေၾကာင့္ ပ်ဴၿမိဳ႕ေဟာင္း သံုးၿမိဳ႕ျဖစ္ေသာ ဟန္လင္း၊ ဗိႆႏိုး၊ သေရေခတၱရာၿမိဳ႕မ်ားအေၾကာင္း လက္လွမ္းမိသေရြ႕ ေလ့လာမွတ္သား မိသမွ် တင္ျပလိုက္သည္။ အဆုိပါ ၿမိဳ႕ေဟာင္းမ်ားသည္ ပုဂံၿမိဳ႕ေဟာင္းထက္ ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀၀ ခန္႔ေစာ၍ ေပၚထြန္းလာခဲ့ေသာ ပ်ဴၿမိဳ႕ျပႏုိင္ငံမ်ား ျဖစ္သည္။
ဟန္လင္းပ်ဴၿမိဳ႕ ( ဟံသာနာဂရႏုိင္ငံေတာ္)
ဟန္လင္းၿမိဳ႕သည္ စစ္ကိုင္းတိုင္းေဒသႀကီး ၊ ေရႊဘုိခ႐ုိင္၊ ၀က္လက္ၿမိဳ႕နယ္ အတြင္းတည္ရွိၿပီး ေရႊဘိုၿမိဳ႕မွ ၁၂ မုိင္ကြာ ေ၀းကာ ဧရာ၀တီျမစ္ႏွင့္ မူးျမစ္အၾကား တည္ရွိသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေျမာက္ပုိင္းတြင္ ထြန္းကားခဲ့ေသာ ႏုိင္ငံျဖစ္သည္။ ဟန္လင္းၿမိဳ႕သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေျမာက္ပုိင္းကိုျဖတ္သြားသည့္ တ႐ုတ္ကုန္သြယ္ေရး လမ္းမႀကီး၏ ေတာင္ဘက္လမ္းခြဲေပၚတြင္ တည္ရွိ၍ အိႏၵိယႏွင့္ ဆက္သြယ္ရာတြင္ အဆက္အသြယ္မ်ားေသာ ကုန္သြယ္စခန္းတစ္ခုဟု ယူဆၾကသည္။ ဟန္လင္းၿမိဳ႕ကို တူးေဖာ္ရာတြင္ ေငြဒဂၤါးအေျမာက္အျမားေတြ႕ ရွိရသည္။ ေငြဒဂၤါးအရြယ္အစားသံုး မ်ဳိးေတြ႕ရ၍ ျပည္တြင္းျပည္ပ ကုန္သြယ္ရာတြင္ အသံုးျပဳသည္ဟု ယူဆရသည္။ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ျဗာဟၼဏအယူ၀ါဒ ထြန္းကားခဲ့သည္။ ေသဆံုးသူမ်ားကို မီးသၿဂႋဳဟ္၍ အ႐ိုးအိုးမ်ားကို ျမႇဳပ္ႏွံေလ့ရွိသည္။ ေျမအိုးမ်ားျဖင့္ ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ခဲ့ၾကသည္။ အုိးမ်ားေပၚ၌ လူ႐ုပ္၊ ေဒါင္း႐ုပ္၊ ငါး႐ုပ္ စသည္တုိ႔ လွပစြာျခယ္သခဲ့ၾကသည္။ သံလက္နက္ကိရိယာမ်ား အသံုးျပဳခဲ့ၿပီး၊ စာေပအေရးအသား အသံုးျပဳခဲ့ၾကသည္။ လယ္ယာစီးပြားေရးလုပ္ငန္း အဓိကထားခဲ့ၾကသည္။ ဟန္လင္းသည္ ခရစ္ႏွစ္ ၈ ရာစု၊ ၉ ရာစုခန္႔တြင္ ႐ုတ္တရက္ပ်က္စီးသြားၿပီး ၿမိဳ႕ျပအေနျဖင့္ မဟုတ္ေသာ္လည္း ၉ ရာစု၊ ၁၀ ရာစု ပုဂံေခတ္ဦးတိုင္ေအာင္ ေက်းရြာမ်ားအျဖစ္ ဆက္လက္ တည္ရွိခဲ့သည္။
ဗိႆႏိုးပ်ဴၿမိဳ႕
ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕သည္ မေကြးတိုိင္းေဒသႀကီး၊ ေတာင္တြင္းႀကီးၿမိဳ႕ အေနာက္ဘက္ ၁၁ မိုင္ေက်ာ္အကြာရွိ ကုကၠိဳခြရြာ၏ ေျမာက္ဘက္တြင္ တည္ရွိသည္။ ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕သည္ ေအဒီ ၁ ရာစုမွ ၅ ရာစုခန္႔အတြင္း ထြန္းကားခဲ့သည္ဟု ယူဆခဲ့ၾကသည္။ ၿမိဳ႕ပံုသဏၭာန္မွာ ေလးေထာင့္မက်တက်ျဖစ္ၿပီး ၿမိဳ႕အေနာက္ဘက္တြင္ အင္းအိုင္ႀကီး တစ္အိုင္ရွိသည္။ ေတာင္ဘက္တြင္ ရန္ပယ္ေခ်ာင္းရွိ၍ ဆည္ေရေသာက္လယ္မ်ား ျဖစ္ထြန္းခဲ့သည္။ ၿမိဳ႕အ၀င္၌ သစ္သားတံခါးႀကီးမ်ား တပ္ဆင္ထားသည္။ စပါး၊ ေျပာင္း၊ ပဲမ်ဳိးစံုစုိက္ပ်ဳိး၍ အဓိကစီးပြားေရးမွာ စိုက္ပ်ဳိးေရးျဖစ္သည္။ ဒဂၤါးမ်ားအသံုးျပဳၾကၿပီး ေၾကးျခေသၤ့အေလး၊ ေၾကးဟသၤာအေလးမ်ား သံုးခဲ့ၾကသည္။ ကိုယ္ပိုင္ယဥ္ေက်းမႈရွိသည္။ အိုးခြက္၊ လက္၀တ္တန္ဆာ၊ အထည္အလိပ္ စသည့္အသံုးအေဆာင္မ်ား ထုတ္လုပ္ၾကၿပီး အိႏိၵယေတာင္ပိုင္းႏွင့္ အေရာင္းအ၀ယ္အမ်ားဆံုး လုပ္ခဲ့ၾကသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္သူကုန္သည္ႏွင့္ ေက်းကၽြန္မ်ား ရွိခဲ့ၾကသည္။ စာေပႏွင့္ပတ္သက္၍ တူးေဖာ္ေတြ႕ရွိမႈမရွိခဲ့။ ေက်ာက္ဆစ္ပညာ တတ္ေျမာက္ၾကသည္။ ဗုဒၶဘာသာ မဖြံ႕ၿဖိဳးေသးေပ။ အလ်ား ၂၀ လက္မ၊ အနံ ၁၀ လက္မ၊ အျမင့္ ၃ လက္မခြဲခန္႔ရွိေသာ အုတ္ခ်ပ္မ်ား ေတြ႕ရသည္။
သေရေခတၱရာ ပ်ဴၿမိဳ႕
သေရေခတၱရာၿမိဳ႕သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ႂကင္းက်န္တည္ရွိသမွ် ပ်ဴၿမိဳ႕ေဟာင္းမ်ားအနက္ ယဥ္ေက်းမႈအထြန္းကားဆံုးႏွင့္ အႀကီးဆံုးျဖစ္႐ံုသာမက ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပထမဆံုးေသာ တည္ရွိခဲ့ေသာ ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးျဖစ္သည္။ ပဲခူးတိုင္းေဒသႀကီး ျပည္ခ႐ိုင္ ျပည္ၿမိဳ႕၏ အေရွ႕ဘက္ ငါးမိုင္ခန္႔အကြာတြင္ တည္ရွိသည္။ သေရေခတၱရာသည္ ပထမ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ျဖစ္သည္။ သေရေခတၱရာၿမိဳ႕သည္ ခရစ္ႏွစ္ ၃ ရာစုမွ ၁၂ ရာစုအထိ ထြန္းကားခဲ့သည္။ ၿမိဳ႕၏ ပံုသဏၭာန္မွာ အ၀န္းအ၀ိုင္း ပံုသဏၭန္ျဖစ္၏။ ၿမိဳ႕႐ိုးပတ္လည္အရွည္ ၉ မိုင္ခန္႔ရွိကာ အက်ယ္အ၀န္း စတုရန္းငါးမိုင္ခြဲရွိ၍ အခ်ဳိ႕ေနရာမ်ားတြင္ ၿမိဳ႕႐ိုးအျမင့္ ၁၅ ေပခန္႔ရွိသည္။ ၿမိဳ႕႐ိုးအတြင္း အလယ္ဗဟို ေေတာင္ဘက္ယြန္းယြန္းတြင္ နန္းေတာ္ရာရွိ၏။ ေတာင္ဘက္ႏွင့္ အေနာက္ေျမာက္ဘက္တို႔တြင္ ၿမိဳ႕႐ိုးႏွစ္ထပ္၊ အေရွ႕ေတာင္ဘက္တြင္ ၿမိဳ႕႐ိုးသံုးထပ္ တည္ေဆာက္ထားသည္။ ပ်ဴအကၡရာကို သံုးစြဲေနၿပီး စာေပတတ္ေျမာက္ေသာ ယဥ္ေက်းမႈသို႔ ေရာက္ရွိေနၿပီျဖစ္၏။ ေစတီေတာ္မ်ား တည္ထား ကိုးကြယ္ၾကသည္။ သဘင္အႏုပညာပိုင္းဆိုင္ရာ သီဆို တီးမႈတ္ ကခုန္ေနၾကၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။
ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ အေစာဆံုး ေရာက္ရွိထြန္းကားခဲ့ျခင္း အေရွ႕ေတာင္အာရွေဒသတြင္ အေစာဆံုးထြန္းကားခဲ့ျခင္း ေရွးၿမိဳ႕ေဟာင္းအျဖစ္ ထင္ရွားစြာ ႂကင္းက်န္ေနခဲ့ၾကျခင္း၊ ပုဂံေခတ္အတြက္ လက္ရာေျမာက္မႈ ဗိသုကာ အေဆာက္အအံုမ်ား၊ ယဥ္ေက်းမႈ အဆင့္အတန္းျမင့္မား ထြန္းကားမႈတို႔ ေပါက္ဖြားလာေစရန္ မ်ဳိးေစ့ခ်ေပးခဲ့ျခင္းတို႔၏ အေကာင္းဆံုး ျပယုဂ္ျဖစ္ေသာ ဟန္လင္းၿမိဳ႕ေဟာင္း၊ ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ေဟာင္းႏွင့္ သေရေခတၱရာၿမိဳ႕ေဟာင္း ဟူေသာ ပ်ဴၿမိဳ႕ေဟာင္းသံုးၿမိဳ႕သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပထမဆံုး ကမၻာ့အေမြအႏွစ္စာရင္း၀င္ ပ်ဴၿမိဳ႕ေဟာင္းမ်ားျဖစ္သြားၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ ယင္းေၾကာင့္ ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္မ်ား ေရရွည္တည္တံ့ရန္ ႏိုင္ငံေတာ္သာမက ျပည္သူမ်ားပါပူးေပါင္း ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာခရီးသြားမ်ား လည္ပတ္ေလ့လာစရာ ေနရာတစ္ခုအျဖစ္ တည္ရွိလာႏိုင္သလို ေဒသခံတို႔၏ အက်ဳိးစီးပြားလည္း ဖြံ႕ၿဖိဳးလာမည္ျဖစ္ေပသည္။
ကိုးကား။ ။ ျမန္မာ့ဘူမိျဖစ္စဥ္ႏွင့္ ပ်ဴတို႔၏ ေရွးဦးၿမိဳ႕ျပႏိုင္ငံ အခင္းအက်င္း၊ (ခ်စ္စံ၀င္း)၊ ပ်ဴမင္းသားဂီတခရီးစဥ္ႏွင့္ သေရေခတၱရာ ေလ့လာခ်က္စာတမ္း၊ ေဒါက္တာခ်စ္စံ (ခ်စ္စံ၀င္း)။
Pyay City
0 comments:
Post a Comment