၀ါးလည္ရြာမွသည္ကမာၻသို႔ပ်ံသန္းခဲ့သည့္ စာေပ၊လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးခ်ိဳးၿဖဴငွက္သို႔ တမ္းခ်င္းခရီး.............................ေ၀လင္း(ၿပည္)

၀ါးလည္ရြာမွသည္ကမာၻသို႔ပ်ံသန္းခဲ့သည့္ စာေပ၊လြတ္လပ္ေရးႏွင့္
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးခ်ိဳးၿဖဴငွက္သို႔ တမ္းခ်င္းခရီး
==================================================
ေ၀လင္း(ၿပည္)

ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း ကြယ္လြန္အနိစေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဆရာလူထုဦးလွက
သတင္းစာ ေခါင္းၾကီးပိုင္းတြင္ “ဖိုးလမင္းၾကီးေၾကြေလၿပီ”
ဟူေသာေခါင္းစဥ္ၿဖင့္ ေရးသားခဲ့ကာ စ်ာပနအခမ္းနား တြင္လည္း
ဆရာၾကီး၏အတၲဳပတိၲအက်ဥ္း စာတမ္းငယ္တစ္ခုေရးသားဖတ္ၾကားရာ- “စာေပ၊
လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဖခင္ၾကီးဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း”
ဟုေခါင္းစဥ္တပ္ခဲ့ၿပီး ယင္းေခါင္းစဥ္ထက္ေလ်ာ့၍ မတပ္လိုသလို
ထုိေခါင္းစဥ္သည္ပင္ၿပည့္စံုလွေသးသည္ မဟုတ္ပါလို႔ဆိုခဲ့ၿပန္သည္။
အတၲဳပတိၲအက်ဥ္းႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို ေရးသားဖတ္ၾကားရာ၌လည္း
တစ္နာရီေက်ာ္ခန္႔ၾကာၿမင့္ေသာ္လည္း နိဒါန္းသာၿဖစ္သည္ဟု
ထပ္ေလာင္းေၿပာဆိုခဲ့ၿပန္သည္။ ယခုအခ်ိန္ကဆရာၾကီး ကြယ္လြန္ၿခင္းႏွစ္ငါးဆယ္
ၿပည့္ခဲ့ေပၿပီ။ ဆရာၾကီး၏ အႏွစ္သာရသေဘာတရားမ်ားက
ထာ၀ရရွင္သန္လွ်က္ပင္ရွိသည္။

ဆရာၾကီးကြယ္လြန္ၿခင္း ႏွစ္ငါးဆယ္ၿပည့္ ကဗ်ာရႊတ္ဆိုပြဲကို ဆရာၾကီး၏
ေမြးရပ္ဇာတိၿဖစ္သည့္ ေရႊေတာင္ၿမိဳ႕နယ္ ၀ါးလည္ေက်းရြာတြင္ၿပီးခဲ့သည့္
ဇူလိုင္လ၂၃ ရက္ေန႔ကၿပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ဆရာၾကီး၏ ဇာတိေၿမ
တြင္ပထမဦးဆံုးအၾကိမ္ၿပဳလုပ္သည့္ ဂုဏ္ၿပဳေအာက္ေမ့တသသည့္
ပြဲေလးလည္းၿဖစ္သလို ဆရာၾကီးကြယ္လြန္အနိစၥေရာက္ခဲ့သည့္
ေန႔ရက္လည္းၿဖစ္ေနၿပန္သည္။ တၿပိဳင္နက္တည္း ဆိုသလို ပန္းခ်ီအႏုပညာရွင္မ်ား၏
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပန္းခ်ီလက္ရာမ်ားကို ၿပည္ၿမိဳ႕ တီက်စ္ဆံုလမ္း
ေဗဒါရီပန္းခ်ီ ခန္းမတြင္ၿပဳလုပ္ခဲ့သည္ဟု သိခဲ့ရၿပန္သည္။
အစီစဥ္အားလံုးကို ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး
ကြန္ရက္(ၿပည္ခရိုင္) က ဦးေဆာင္က်င္းပေပးခဲ့သည္။

“ဒီပြဲလုပ္ရတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္က ဆရာၾကီးမေသခင္မွာ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအစစ္မွန္ကိုၿမင္သြားခ်င္တယ္လို႔ေၿပာ သြားခဲ့ ဘူးတယ္။
အဲဒီအတိုင္းလည္းအေကာင္ထည္ေဖာ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသသြားတဲ့အထိ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကို ၿမင္မသြားခဲ့ရဘူး။
ဒါေၾကာင့္မို႔ဆရာၾကီးရဲ႕သူမနာကိုမနာၿငိမ္းေရးမူအတိုင္း ၿပည္တြင္း
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရေအာင္ ၾကိဳးပမ္းမယ္။
ဒီပြဲေလးကေနလည္းဆရာၾကီးကိုၿပန္ေၿပာင္းေအာက္ေမ့ေစလို႔တဲ့အတြက္ရယ္
ၿပည္သူတစ္ရပ္လံုး က
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရရွိေရးအတြက္၀ိုင္း၀န္းပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ႏိုင္ၾကဖို႔
အသိေပးႏိႈးေဆာ္ၿခင္းလည္းၿဖစ္ပါတယ္။” ဟု
ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကြန္ရက္(ၿပည္ခရိုင္) မွ
ဦးေဇာ္၀င္းကေၿပာသည္။

ဇူလိုင္၏မိုးစက္မ်ားက 7 july မွစတင္ၿပီး မဆဲဘဲတဖဲဲြဖြဲရြာသြန္းေနသည္မွာ
၁၉ ရက္ အာဇာနည္ေန႔၊ ၂၃ ရက္ဆရာၾကီးကြယ္လြန္ၿခင္း
ႏွစ္ငါးဆယ္ၿပည့္သို႔ပင္တိုင္ေအာင္ရြာသြန္းခဲ့ၿပီး ဇူလိုင္လ
တစ္လလံုးလိုလို ဆိုသလိုပင္၀မ္းနည္းၿခင္းကို သက္ေသၿပေနသေယာင္ထင္ရသည္။
ၿပည္ၿမိဳ႕၊ တီက်စ္ဆံုလမ္း ေဗဒါရီပန္းခ်ီၿပခန္းထဲတြင္ေတာ့
ဆရာၾကီး၏ပံုတူပန္းခ်ီကားမ်ား ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုေဖာ္က်ဴးထားသည့္
ပန္းခ်ီကားမ်ားကေတာ့ယင္း ၂၃ ရက္ေန႔တြင္ပင္ နံရံထက္၌၀ံံံ့ၾကြားစြာ
ေနရာယူခ်ိတ္ဆြဲထားၿပီး ၿဖစ္သည္။ ထိုပန္းခ်ီကားမ်ားကိုပင္
ရန္ကုန္ေလာကနတ္ပန္းခ်ီၿပခန္းတြင္က်င္းပၿပဳလုပ္မည့္ ၿပပြဲ၌ ဇူလိုင္လ ၂၇
ရက္ေန႔မွ ၾသဂုတ္လ ၂ ရက္ေန႔ထိ ခ်ိတ္ဆြဲၿပသသြားအံုးမည္ၿဖစ္သည္။

“ ကၽြန္ေတာ္တို႔ၿပည္ၿမိဳ႕က ပန္းခ်ီဆရာ ၉ ဦးရဲ႕ပန္းခ်ီလက္ရာေတြၿဖစ္တဲ့
ပန္းခ်ီကား ၃၃ ကား ရွိတယ္။
ဆရာၾကီးရဲ႕စိတ္ဓါတ္ေတြကိုသိရွိေအာင္ၾကိဳးစားၿပီး
ဆရာၾကီးၿငိမ္းခ်မ္းေရးလမ္းေၾကာင္းကိုဦးတည္ခံစား ၿပီးေရးဆြဲခဲ့ပါတယ္။
ဒီပန္းခ်ီကားေတြကို ရန္ကုန္ၿပပြဲကိုသယ္သြားၿပီး ေရာင္းရတဲ့ကားေတြထဲက
သတ္မွတ္ ထားတဲ့ရာခိုင္ႏႈန္းအတိုင္း
ဆရာၾကီးဂူဗိမာန္ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႕ကို
ေပးအပ္လွဴဒါန္းသြားမွာပါ။ အခုလို
ႏွစ္ေပါင္းေလးဆယ္ေက်ာ္မၿပဳလုပ္ပဲထားခဲ့တဲ့
အမွတ္တရဂုဏ္ၿပဳပြဲေလးကိုလုပ္ၿဖစ္တာ ၀မ္းသာဂုဏ္ယူ တယ္။
ေနာက္ႏွစ္ေတြမွာလည္းလုပ္ၿဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားသြားမယ္။”
ၿပည္ၿမိဳ႕နယ္ပန္းခ်ီအစည္းအရံုးဥကၠဌ ဦးေအာင္ၿမင့္ဆိုင္ ကေၿပာဆိုသည္။

ထုိေန႔က ပန္းခ်ီၿပခန္းဖြင့္ပြဲေလးအၿပီး မိႈင္းကြန္ရက္မွ ဆရာမ်ား၊
ကဗ်ာဆရာမ်ား၊ ပန္းခ်ီဆရာမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုမ်ား
အရပ္ဘက္အဖြဲ႔စည္းမွ မိတ္ေဆြမ်ား၊ ဗ.က.သ ေက်ာင္းသားမ်ားၿဖင့္ ပဲခူးတိုင္း
အေနာက္ပိုင္းေဒသၾကီး၊ ၿပည္ခရိုင္၊ ေရႊေတာင္ၿမိဳ႕နယ္၊ ၀ါးလည္ရြာေလးသို႔
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးခရီး ထြက္ခဲ့ၾကသည္။ အားလံုးကၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို
လိုလားၾကသည့္ ပန္းတိုင္ၿခင္းတူၾကသည့္အတြက္ အၾကီးအငယ္မရွိ္တသားထဲ
ၿဖစ္ခဲ့ၾကသည္သလို စၿမင္ဖူး ၾကသည္ဆိုေသာ္လည္း မိတ္ေဆြမ်ားလိုၿဖစ္ခဲ့ၾကသည္။
ႏိုင္ငံေရးၿဖစ္စဥ္မ်ားတြင္ ဆရာၾကီးဒဂုန္တာရာက ရန္သူမရွိ၊ မိတ္ေဆြသာရွိဟု
ဆိုိခဲ့သလို၊ ဆရာၾကီး၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမူကလည္း သူမနာ ကိုယ္မနာ
မူၿဖစ္သည္မဟုတ္လား။ ရန္သူေတြလိုမဆက္ဆံၾကပဲ အားလံုးမိတ္ေဆြေတြလို
ေနထိုင္ေၿပာဆို ဆက္ဆံႏိုင္ခဲ့ၾကလွ်င္
အေကာင္းဆံုးၿဖစ္ႏိုင္ၾကမည္မဟုတ္လား။

၀ါးလည္ရြာေလးမွာ ၿပည္ၿမိဳ႕ႏွင့္ ၁၂ မိုင္ခန္႔သာကြာေ၀းၿပီး ရန္ကုန္- ၿပည္
ကားလမ္းမၾကီးေဘးတြင္ရွိသည့္ လယ္ယာလုပ္ငန္းကိုသာ
အမ်ားစုလုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနထိုင္ၾကသည့္ရြာေလးၿဖစ္သည္။ ဒီရြာေလးမွ
အဘဦးစံထြန္း၊ အမိေဒၚအုန္တို႔က ၿမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၃၇ ခုႏွစ္
တေပါင္းလၿပည့္ေက်ာ္ ၁၄ ရက္ ၾကာသပေတး ေန႔(၁၈၇၅)တြင္
ဆရာၾကီးကိုေမြးဖြားေပးလိုက္သည္ပဲ။ ဤသို႔ပင္ မေကြးတိုင္း၊
နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕ေလးမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းလို
ပုဂိၢဳလ္မ်ိဳးကိုေမြးဖြားေပးခဲ့သည္။ ဧရာ၀တီတိုင္း ပန္းတေနာ္ၿမိဳ႕ေလးမွ
ဦးသန္႔လိုပုဂိၢဳလ္မ်ိဳးကို ေမြးဖြားေပး လိုက္သည္။ ထိုသ႔ိုၿမန္မာသိ၊
ကမာၻသိပုဂိၢဳလ္မ်ိဳးေတြကို မထင္မရွားေမြးဖြားေပးခဲ့ေသာ္လည္း
ေက်းဇူးမသိတတ္သူမ်ားက ေမ့ေလ်ာ့ထားခဲ့ၾကသည္။
သမိုင္းကိုေဖ်ာက္ဖ်က္လိုၾကသည္။ ပန္းတေနာ္ၿမိဳ႕ေလးရွိ
ဦးသန္႔စာၾကည့္တိုက္ႏွင့္ ၿပတိုက္အတြက္ ဆရာေတာ္တစ္ပါးမွ
ဦးေဆာင္ၿပီးကိုယ္ထူကိုယ္ထ ၾကိဳးစားပံုေဖာ္ေန ရဆဲ။
ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း၏ဇာတိရြာေလးက မႈန္မိႈင္းဆဲ။ မည့္သည့္အခါမွ
ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ ဂုဏ္ၿပဳ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ထားရာေနရာမ်ားအၿဖစ္
ေရာက္ရွိလာေလမည္မသိ။ မ်ိဳးဆက္သစ္တို႔ကသိစိတ္
အေမွာင္တိုက္သြင္းခံေနရရွာသည္။

ရြာေလးကိုေရာက္သည့္ႏွင့္ ဆရာၾကီး၏ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတရားမ်ားကို
ေဆာင္းေဘာက္ၾကီးၿဖင့္ အသံကုန္ဖြင့္ထား သည္။
လွ်ပ္စစ္မီးမရသၿဖင့္အင္ဂ်င္မီးစက္ၾကီးကိုလည္းႏိုးဖြင့္ရသည္။
ဆရာၾကီး၏အိမ္ကေတာ့မရွိေတာ့ ၿခံဟု ယူဆရသည့္ ေနရာ၏ေဘး
ပဲခူးေမွ်ာ္-ပုဂံေမွ်ာ္-ရခိုင္ေမွ်ာ္ဆုေတာင္းၿပည့္ဘုရား ဓမၼာရံုေလးထဲတြင္
ကဗ်ာရြတ္ ပြဲေလးကို က်င္းပရန္စီစဥ္ထားၿခင္းၿဖစ္သည္။
အေ၀းေၿပးကားလမ္းမၾကီး၏ေဘး တြင္ရွိေသာေၾကာင့္ တစ္ခါ တစ္ခါ
ကားမ်ားၿဖတ္သန္းသြားသံမွာလည္း ဆူညံေနေလသည္။ ေဘးကပ္လွ်က္တြင္ေတာ့
ဆရာၾကီးသခင္ ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း ေမြးဖြားရာဇာတိ၀ါးလည္ရြာ
ဆိုသည့္ဆိုင္းဘုတ္မွာ မြဲေၿခာက္လွ်က္အခ်ိဳ႕စကားလံုးမ်ားမွာ
ေဆးသားမ်ားကြာက်ေနပါၿပီ။ ပြဲက်င္းပမည္ဆို၍ ခ်ံဳႏြယ္ပိတ္ေပါင္းမ်ားကို
ရွင္းလင္းထားပံုရသည္။ လတ္လတ္ ဆတ္ဆတ္ခုတ္ၿဖတ္ခံထားရသည့္
ၿမတ္ပင္အပိုင္းအစမ်ားကို ၿမင္ေတြ႔ခဲ့ရသည္။

အခမ္းအနားစတင္သည္ဆိုသည့္ႏွင့္ အသီးသီးႏႈတ္ခြန္းဆက္အမွာစကားမ်ားႏွင့္
ဆရာၾကီး၏ ဂုဏ္ေက်းဇူူး မ်ားကိုေအာက္ေမ့တသလြမ္းဆြတ္ၿခင္းတို႔ိကို
ေၿပာဆိုၾကၿပီး ကဗ်ာဆရာအသီးသီးႏွင့္ ဗ.က.သ ေက်ာင္းသား မ်ားက
ဆရာၾကီးႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုပံုေဖာ္ထားသည့္ ကဗ်ာ ၁၃ ပုဒ္ကို
ရြတ္ဖတ္ၾကသည္။ တစ္ေယာက္က ၿမန္မာႏိုင္ငံ၏လက္ရွိၿငိမ္းခ်မ္းေရးၿဖစ္စဥ္ကို
အေမြးအနံ႔မရွိေသာစကၠဴပန္းႏွင့္ခိုင္းႏိႈင္း၊ တစ္ဦးကၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို
မၿငိမ္းခ်မ္းေသးေၾကာင္းေၿပာဆို
ေနာက္တစ္ေယာက္ကဆရာၾကီးၿငိမ္းခ်မ္းေရးမူမ်ား ထာ၀ရရွင္သန္ေ၀ဆာ ရန္ဆုေတာင္း
တစ္ဦးကဆရာၾကီးကိုယ္စားၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုေတာင္းဆို။ တစ္ေယာက္က
ငိုေၾကႊးေနရေသာ ကေလးငယ္မ်ားကိုယ္စား အပစ္ရပ္ရန္ေတာင္းပန္
ဤသို႔ၿဖင့္ဆရာၾကီး၏ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ခရီးရွည္ၾကီးကို ပ်ံသန္းခဲ့ၾကသည္။
တမ္းတခဲ့ၾကသည္။ သံဓိဌာန္ခ်ခဲ့ၾကသည္။

“ ဆရာၾကီးေမြးရပ္ေၿမမွာလုပ္ရတဲ့အတြက္ ဆရာၾကီးကိုလည္းအလြမ္းေၿပတယ္။
သူတို႔ေဒသမွာဆရာၾကီးကို ေမ့ေလ်ာ့ထားတဲ့ ေဒသခံေတြကိုပုတ္ႏိႈးလိုက္သလို
ၿဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီေဒသေလးကေနၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ႔ ဗိသုကာဆရာၾကီး၊
ဖခင္ၾကီးကိုေမြးခဲ့ပါလားဆိုတဲ့အသိကို ဒီေဒသကလူေတြအၿမဲတမ္းအမွတ္ ရေနေစခ်င္
ပါတယ္။ ဒီေန႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပြဲမွာကၽြန္ေတာ္အေနနဲ႔ ဆုေတာင္းခ်င္တာကေတာ့
လူသားေတြကသတ္ၿဖတ္ေနတာ ညွင္းပမ္းႏွိပ္စပ္ေနတာ
လူ႔အခြင့္ေရးခ်ိဳးေဖာက္ေနတာေတြကို
အၿပီးတိုင္ရပ္တန္႔ၿပီးၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ကမာၻၾကီး
ဆီအေရာက္လွမ္းႏိုင္ဖို႔ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။” ဟုကဗ်ာရာ
ကိုမင္းယြန္း(ေခတၲရာ) ကၿငိမ္းခ်မ္းေရးစကား ဆိုခဲ့သည္။
အခမ္းအနားေလးၿပီးဆံုးခ်ိန္မွာေတာ့
ေဒသခံမ်ားပါစိတ္ပါ၀င္စားစြာလာေရာက္နားေထာင္ ေနၾကသည္ကို ေတြ႔ခဲ့ရသည္။
အခ်ိဳ႕က၀မ္းနည္းမ်က္ရည္၀ဲေနၾကသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကဂုဏ္ယူေနၾကသည္။
ဇူလိုင္လ၏မိုးစက္မ်ား
ခဏတိတ္သြားခ်ိန္တြင္ကၽြန္ေတာ္တို႔ၿပန္ရန္ၿပင္ခဲ့သည္။
လမ္းတဘက္ကရာသီေတာင္ယာသီႏွံမ်ားကို ေရာင္းေနသည့္ေတာင္သူတစ္ဦးက
ေက်းဇူးစကားကိုေၿပာဆိုလိုက္သည္။ ၀ါးလည္ရြာေလးမွၿပန္လာ ခဲ့ေသာအခါ
ရင္ထဲစို႔နင့္စြာခံစားမႈမ်ားက အမွ်င္မၿပတ္ႏိုင္။

၁၀ ႏွစ္သားရြယ္ဆရာၾကီးသည္ မႏၲေလးၿမေတာင္ ေက်ာင္းတိုက္ထဲမွ
ပါေတာ္မူသြားသည့္ အရွင္ႏွစ္ပါးကို ေငးၾကည့္ရင္း
ႏိုင္ငံေရးအသိစူးနစ္ခဲ့သည္။ ေငြေၾကးကိုပဓာနမထား သတင္းစာအတတ္ပညာၿဖင့္
ၿပည္သူ လူထုကို ႏိုင္ငံေရးအသိပညာႏိုးေပးႏိုင္သည့္ စာမ်ားကိုေရးခဲ့သည္။
ေခတ္ပညာတတ္လူငယ္မ်ား မ်ိဳးခ်စ္စိတ္၊ သခင္စိတ္ၿဖစ္ေပၚလာေအာင္ေဆာင္ရြက္
ေပးႏိုင္ခဲ့သည္။ တိုင္းၿပည္အက်ဳိးအတြက္သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသား
ကိုကူညီလိုစိတ္ၿဖင့္ အမ်ိဳးသားေကာလိပ္တြင္ ေက်ာင္းဆရာဘ၀ကိုိခံယူခဲ့သည္။
လူမ်ိဳးေရးဘာသာေရး အဓိကရုဏ္းမ်ားကို အေစာဆံုးတားၿမစ္ရႈတ္ခ်ခဲ့သည္။
သခင္လူငယ္မ်ားၿဖင့္ ႏိုင္ငံအႏွံႏိုင္ငံေရးတရားမ်ား မေမာမပန္းေဟာခဲ့သည္။
အေရးေတာ္ပံုမ်ားတြင္လည္းညီညြတ္ေအာင္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ နယ္ခ်ဲ႔
ေတာ္လွန္ေရးကာလတြင္ အိုၾကီးအိုမၿဖင့္ ဒုကၡမ်ားၾကားေရွာင္တိမ္းခဲ့ရသည္။
လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေသာ အခါတြင္လည္း ၿပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးရရန္ု
အားသြန္ခြန္စိုက္စိုက္လိုက္မတ္တတ္ ဦးေဆာင္ၾကိုးစားခဲ့သည္။
ဤမွ်ၿဖင့္အားမရေသး ကမာၻၿငိမ္းခ်မ္းေရး အတြက္ပင္ ႏိုင္ငံၿခားခရီးစဥ္မ်ား
ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားကြန္ဖရင့္မ်ား ကိုတက္ေရာက္ခဲ့သည္။
ဘ၀တသက္တာလံုးတိုင္းၿပည္ႏွင့္လူမ်ိဳးအက်ိဳး
ကိုၿမွပ္ႏွံလုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ္လည္း အေမ့ေလ်ာ့ခံၿဖစ္ ေနရရွာသည္။
ေမြးဖြားရက္ေသဆံုးရက္မ်ားကိုပင္ တရား၀င္အစိုးရရံုးပိတ္ရက္မ်ား ၿဖင့္
ဂုဏ္ၿပဳၿခင္းမခံရ။ အထိမ္းမွတ္ရုပ္တုေသာ္မွထူစိုက္ၿခင္းမရွိ။
ဇာတိရြာေလးကိုမွထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ မွတ္တမ္းၿပဳၿခင္မရွိ ေရွ႕ဆက္၍လည္း
ၿမန္မာႏိုင္ငံ၏ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကား မေရရာမေသခ်ာေသးေပ။

မည္သို႔ပင္ၿဖစ္ေစၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုသည္က လူတစ္စုတစ္ဖြဲမွလုပ္ရစေကာင္းသည့္
အရာမဟုတ္။ လူသားတိုင္း၊
ႏိုင္ငံတိုင္းကကိုယ္ပိုင္အသိစိတ္ဓါတ္ၿဖင့္လုပ္ေဆာင္ရမည္သာၿဖစ္သည္။
ထုိအတူၿငိမ္းခ်မ္းေရးခ်ိဳးၿဖဴငွက္မ်ား သည္လည္းမေမာမပန္းပ်ံသန္း
ေနၾကရအံုးမည္သာၿဖစ္သည္။

ေ၀လင္း(ၿပည္)
Daily Eleven သတင္းစာမွကူးယူေဖာ္ၿပပါသည္။