တယ္လီေနာ၊ ေအာ္ရီဒူးႏွင့္ မျမင္ႏိုင္ေသာ လက္နက္ပုန္း ဖုန္းေဘလ္မ်ား

ကိုေဇာ္ (ဘန္ေကာက္)

ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရး ဆိုတဲ့ MPT ကို လူအမ်ား က်ိန္ဆဲေနတာ ၾကာေပါ့ဗ်ာ။ အဝိုင္း လည္ေနတာနဲ႔ပဲ ဖုန္းေဘလ္ကုန္လို႔ ဆိုတာကိုး။ အရင္ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္စာေတြကို ပံုနဲ႔တြဲသုံးသဗ်။ ေနာက္ပိုင္း ကြ်န္ေတာ့္ျမန္မာျပည္က မိတ္ေဆြ စာဖတ္ပရိသတ္ကို အားနာလာေတာ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ ပံုသိပ္မထည့္ဘဲ စာေတြေရးပါတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္း စက္တင္ဘာလမွာ တယ္လီေနာက ဖုန္းကတ္ေတြ ေရာင္းေပးမယ္ဆိုေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံက မိတ္ေဆြမ်ား ေပ်ာ္ၾကေလသည္ေပါ့။ သို႔ေပမယ့္ အေလးထား ဂ႐ုစိုက္ရမယ့္ အခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနပါလ်က္နဲ႔ ကုလားပိုင္လို႔၊ တ႐ုတ္ပိုင္လို႔ မသံုးဘူး ေအာ္ေနၾကတာေတြကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အထူးအေလးထားသင့္တဲ့ အခ်က္ေတြကို သတိမျပဳၾကေလေတာ့ သတိေပးခ်င္တာေလး ေတြကို ေရးသားတင္ဆက္ လိုက္ရပါတယ္ဗ်ာ။

အခုေဆာင္းပါးမွာ ဦးတည္ခ်က္က ဘယ္အဖြဲ႕အစည္းကပဲ လာလုပ္လုပ္ ႏိုင္ငံတကာက လာရင္းႏွီးလုပ္ကိုင္ၿပီး စီးပြားေရးဆန္ဆန္ လုပ္မယ္ဆိုရင္ လိုအပ္တဲ့ ဝန္ေဆာင္မႈေတြ စာဖတ္သူတို႔ ရရွိမွာျဖစ္သလို အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ ဝန္ေဆာင္မႈေတြ၊ စကားမရွင္းတရွင္းနဲ႔ လည့္ပတ္မႈေတြ၊ သံုးစြဲသူေတြအေပၚ စကားလံုး အသာစီးေတြနဲ႔ အျမတ္က်န္ေအာင္ လွည့္ပတ္ၾကဦးမွာ ထံုးစံပါပဲ။ ဒါေတြကို သိထားၾကပါသလား၊ ေလ့လာဖူးၾကပါသလား၊ ႀကံဳဖူးၾကပါသလား။ ဒီလို စကားလံုး တစ္လံုးႏွစ္လံုးနဲ႔ ကပ္လွည့္စားမယ့္ နည္းဗ်ဴဟာေတြ၊ ဖုန္းေဘလ္ေတြ အတြက္ေရာ ကာကြယ္ထား ၾကၿပီးပါၿပီလား။ မတရားကုန္က်လာမယ့္ က်သင့္ေငြေတြအတြက္ တရားမွ်တမႈျဖစ္ေအာင္ တိုင္တန္းလို႔ရမယ့္ အာဏာပိုင္ အဖြဲ႕အစည္းေတြကိုေရာ ျပင္ဆင္ၿပီးပါၿပီလား။

ဘယ္လိုႏႈန္းထားနဲ႔ သတ္မွတ္လို႔ ဘယ္လိုစည္းကမ္းေတြနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ရမယ္၊ အျငင္းပြားလာရင္ ဘယ္လိုသံုးစြဲသူေတြ ဘက္က ကာကြယ္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း ေတြေရာ ခ်မွတ္ေပး ထားၿပီးၾကပါၿပီလား။ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ လူဦးေရ ၆၆ သန္းရွိပါတယ္။ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ ေလာက္ကတည္းက မိုဘိုင္းလ္ဖုန္းကို စတင္အသံုးျပဳခဲ့ၿပီး အခုအခါ မိုဘိုင္းလ္ဖုန္းနဲ႔ အင္တာနက္ကို ေလွ်ာက္ထားအသံုးျပဳသူက သန္း ၉၀ ရွိပါတယ္။ ဘက္စံုသံုး Smart Phone ေတြ အသံုးျပဳသူကေတာ့ တစ္ႏွစ္ကို ၃၆ ရာခိုင္ႏႈန္း တိုးတက္လာပါသတဲ့။ အဲဒီဖုန္းေတြကို ဆက္သြယ္ေရးနဲ႔ အင္တာနက္ ဝန္ေဆာင္မႈေပးေနတဲ့ ကုမၸဏီႀကီးသံုးခု ရွိပါတယ္။

တယ္လီေနာပိုင္ (ဒီတက္) (Telenor (DTAC)၊ ထ႐ူး (TRUE) နဲ႔ ေအအိုင္အက္စ္ (AIS) တို႔ပါ။ သူတို႔ကို ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြ စည္းကမ္းဥပေဒေတြ ခ်မွတ္ေပးတာ၊ ဖုန္းသံုးစြဲသူေတြနဲ႔ ကုမၸဏီႀကီးေတြအၾကား ပဋိပကၡ ျဖစ္လာခဲ့ရင္ ဆံုးျဖတ္ေျဖရွင္းေပးတာကေတာ့ ထိုင္းအစိုးရ အမ်ဳိးသားအသံလႊင့္ႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရးေကာ္မရွင္ National Broadcasting and Telecommunications Commission (NBTC) ျဖစ္ၿပီး ဒီေကာ္မရွင္ရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ ကုမၸဏီႀကီးေတြဟာ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု အၿပိဳင္အဆိုင္ ဝန္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ၾကပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မိုဘိုင္းလ္ဖုန္း၊ အင္တာနက္ စတာေတြသံုးစြဲတဲ့သူေတြ ပထမဦးဆံုး သိထားသင့္တဲ့ အခ်က္က ႏိုင္ငံတကာက ဆက္သြယ္ေရး လုပ္ငန္းေတြ အေျခတည္လာၿပီဆိုရင္ သံုးစြဲသူနဲ႔စနစ္ကို အေျခခံ ႏွစ္မ်ဳိးခြဲထားပါတယ္။ Prepaid ႀကိဳတင္ေငြေပးေခ်မႈနဲ႔ Postpaid သံုးစြဲသမွ် က်သင့္ေငြ ေကာက္ခံမႈပါ။ Prepaid ေတြရဲ႕ ေပြးဝဲယားနာအေၾကာင္း အရင္ေျပာပါမယ္။

Prepaid ဆင္းမ္ကတ္ေတြကို လမ္းေဘးမွာႀကိဳက္သလို ဝယ္လို႔ရပါတယ္။ တစ္ခါတေလ အခမဲ့ေပးပါတယ္။ Postpaid စနစ္နဲ႔ ကြာဟခ်က္က အသံုးျပဳခ ေစ်းပိုမ်ားပါတယ္။ အေရးေပၚ လံုၿခံဳေရးအတြက္ လိုအပ္ခဲ့ရင္ေတာ့ မွတ္ပံုတင္ခိုင္းပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္တာနဲ႔၊ မွတ္ပံုတင္တာနဲ႔ ကြာျခားေၾကာင္း သတိျပဳေစလိုပါတယ္။ Prepaid စနစ္ကေတာ့ ရွင္းပါတယ္။ ကိုယ့္ဖုန္းထဲကို ေငြႀကိဳထည့္၊ က်သေလာက္သံုး၊ ကုန္ရင္ထပ္ျဖည့္ပါ။ ဒါေတာင္မွ အရင္က ထိုင္းကဖုန္းနဲ႔ အင္တာနက္ ကုမၸဏီႀကီးေတြက ဝယ္ျဖည့္ၿပီး ဘယ္ႏွရက္အတြင္းပဲ ရက္ရတယ္၊ အဲဒီရက္ေက်ာ္ရင္ သံုးလို႔မရဘူးဆိုတာ ရွိခဲ့ပါတယ္။

ဥပမာ-ဘတ္ ၅၀၀ တန္ ေငြျဖည့္ကတ္ ဝယ္ျဖည့္လိုက္ရင္ ဖုန္းထဲမွာ ဘတ္ ၅၀၀ ျဖည့္ထားတာ ေပၚလာၿပီး ေနာက္ဘယ္ႏွရက္အတြင္းမွာ သံုးပါ၊ ေနာက္ရက္ထပ္တိုးခ်င္ရင္ တစ္ပတ္ကို ဘတ္ဘယ္ေလာက္ စသျဖင့္ေပါ့ဗ်ာ။ လူလည္လုပ္ၿပီး သံုးစြဲသူေတြဆီက ေငြခ်ဴယူၾကပါတယ္။ အဲဒီသတ္မွတ္ရက္ ေက်ာ္သြားလို႔ မသံုးျဖစ္ရင္ ဒါမွမဟုတ္ ရက္သက္တမ္း ထပ္မတိုးျဖစ္ခဲ့ရင္ ထည့္ထားတဲ့ေငြ ပလံု ေပါ့ဗ်ာ။ အဲေလာက္အထိ လူလည္က်ပါတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွ တိုင္တဲ့သူေတြမ်ားလာေတာ့ ထိုင္းအစိုးရ NBTC ေကာ္မရွင္က အဲလိုနည္းနဲ႔လုပ္လို႔ ဖုန္းသံုးစြဲသူေတြဆီက အလကားရလိုက္တဲ့ေငြဟာ တစ္ႏွစ္တစ္ႏွစ္ ဘတ္သန္းရာေက်ာ္ရွိလို႔ အဲဒီလို မလုပ္ရဘူးလို႔ တားျမစ္လိုက္တာ သိပ္မၾကာလွေသးပါဘူး။ ဒီနည္းဟာ ဖုန္းသံုးစြဲသူေတြကို တန္ရာတန္ေၾကး ဝန္ေဆာင္မႈ မေပးလိုက္ဘဲ မတရား အျမတ္ရသြားတဲ့ နည္းေတြထဲက တစ္နည္းပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေရာ...။ လာေတာ့မယ့္ ေအာ္ရီဒူးတို႔၊ တယ္လီေနာတို႔ေရာ ဒီလိုအခ်ိဳးမ်ိဳးလာမွာ လား......။ ဒါ႔အျပင္ ေၾကာ္ျငာကုမၸဏီ ေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး မိတ္ေဆြတို႔ရဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္ကို ေရာင္းစားတဲ့သကာလ မိတ္ေဆြတို႔ဖုန္းထဲမွာ တစ္နာရီကို ႏွစ္ခါသံုးခါေလာက္ ေၾကာ္ျငာမက္ေဆ့ခ်္ေတြ ဝင္လာပါေတာ့မယ္။

ဒါေတြကို သံုးစြဲသူဘက္က ရပ္တည္ၿပီး သမာသမတ္က်က် တိုင္ေတာလာရင္ ရပ္တည္ေျဖရွင္းေပးဖို႔ ေကာ္မရွင္တစ္ရပ္ဟာ မျဖစ္မေန အရင္ဖြဲ႕စည္းထားရမွာပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ရက္ေလာက္က ထိုင္းလယ္သူမႀကီး တစ္ေယာက္ရဲ႕ သား၊ အေမ့ဖုန္းနဲ႔ အင္တာနက္ဂိမ္းက စိန္ရမွတ္ေတြကို ဘုမသိဘမသိ ဝယ္ေဆာ့ေနတာ လကုန္ေငြရွင္းဖို႔ ေတာင္းခံစာလာေတာ့ ဘတ္ ၂ သိန္းေက်ာ္ (ျမန္မာေငြ သိန္း ၆၀ ေက်ာ္) ေတာင္းလာပါတယ္။ ဖုန္းကုမၸဏီ႐ံုးခြဲကို သြားေျပာေတာ့ သံုးၿပီးျဖစ္ေနလို႔ မတတ္ႏိုင္ဘူး။ ေပးရမွာပဲလို႔ ဆိုပါသတဲ့။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ကို စာနယ္ဇင္းေတြကတစ္ဆင့္ ထိုင္းအစိုးရ NBTC ေကာ္မရွင္က သိသြားေတာ့ ေကာ္မရွင္အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ တာကြန္တန္တာစစ္က ကုမၸဏီကို ေခၚေျပာေတာ့မွ လယ္သူမ သားအမိ ဘုမသိဘမသိ လုပ္မိတဲ့အတြက္ အဲဒီေငြေတြ မေပးပါနဲ႔။ ေလွ်ာ္ပစ္ပါတယ္လို႔ အေၾကာင္းျပန္လာပါတယ္။ ဒီလိုေနာက္ ထပ္မျဖစ္ေအာင္ ဖုန္းကုမၸဏီေတြကို အျမင့္ဆံုးဖုန္းကေန ဝယ္ယူႏိုင္တဲ့ ေငြပမာဏကို သတ္မွတ္ေပးဖို႔ အမိန္႔ထုတ္ပါတယ္။ အစိုးရေကာ္မရွင္ ကေန ျပည္သူေတြ မနစ္နာရေအာင္ ၾကားဝင္ရပ္တည္ေပးတာပါ။

ျမန္မာျပည္မွာ ဆိုရင္ေရာ ကေလးတစ္ေယာက္ အူေၾကာင္ေၾကာင္ သံုးမိတဲ့အတြက္ တစ္အိမ္သားလံုး ဆယ္သက္ဆပ္မကုန္ ဘဝပ်က္ရမွာပါလား။ ဘယ္အဖြဲ႕အစည္းက ဝင္ေရာက္ ရပ္တည္ ေျဖရွင္းေပးမွာပါလဲ။ မင္းတို႔ လက္ကျမင္းတာ မင္းတို႔ဘာသာ ခံေပေရာ့လို႔ အေၾကာင္းျပန္မွာပါလား။

ျမန္မာျပည္မွာ ဒီလုပ္ငန္းႀကီးေတြက လုပ္လာမယ့္ ဒီလိုအခ်ဳိးမ်ဳိး လူလည္က်မႈေတြကို စနစ္တက် ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး တိုင္ေတာလို႔ရမယ့္ အစိုးရ အာဏာပိုင္ အဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြ ၾကပ္မတ္ၿပီး သံုးစြဲသူေတြဘက္က ရပ္တည္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေပးၿပီးၾကၿပီလား။ ျဖစ္လာမွာေနာ္..။ ႏိုင္ငံျခားက လာတည္ေထာင္လို႔ သူတို႔လက္သိပ္ထိုးတဲ့ ေဂါက္ဆက္ကေလးနဲ႔ ေဂါက္သီး႐ိုက္လိုက္ ေဂ်ာ္နီဝါးကား ဒဗယ္ဘလက္ေလးနဲ႔ ေနေနရင္ေတာ့ ဖုန္းသံုးမယ့္သူေတြကို သနားလွပါသဗ်ာ။ ဖုန္းသံုးသူေတြ ... ထူးမျခားနားသီခ်င္းဆိုၿပီး ငိုခ်င္းသာ ခ်ေနပါေတာ့။ ကဲ... ေနာက္ အေၾကာင္းဆက္ေရးမယ္ဗ်ာ။

ေနာက္တစ္မ်ဳိးကေတာ့ Postpaid အေၾကာင္းဗ်။ ႏိုင္ငံတကာကေနၿပီး ဆက္သြယ္ေရး လုပ္ငန္းတစ္ခုခုကို တျခားတစ္ႏိုင္ငံမွာ ဝန္ေဆာင္မႈ လာေပးလာဟာ အဲဒီႏိုင္ငံသားေတြ အတြက္ ဝန္ေဆာင္မႈေပးၿပီး အက်ဳိးအျမတ္ကို ရယူတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ လာေရာက္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံတဲ့ ကုမၸဏီႀကီးေတြ အေျခတက် ျဖစ္တာနဲ႔ ႏိုင္ငံသားေတြအတြက္ Postpaid စနစ္ကို အျမန္ဆံုး ပူးတြဲ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ၾကပါေတာ့တယ္။ သံုးစြဲသူေတြကို နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ မက္လံုးေပးၾကတာပါ။ ဥပမာအားျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ အသံုးျပဳတဲ့ မိုဘိုင္းလ္ဖုန္းဆိုရင္ 3G အင္တာနက္ကို ႀကိဳက္သေလာက္သံုး၊ ၿပီးရင္ဖုန္းက ျပည္တြင္းမွာႀကိဳက္တဲ့ မိုဘုိင္းလ္ဖုန္းနံပါတ္ကို မိနစ္ ၅၀၀ အခမဲ့ေခၚ၊ ျပည္တြင္း ႀကိဳက္တဲ့နံပါတ္ကို မက္ေဆ့ခ်္ အေစာင္ ၅၀၀ အထိ အခမဲ့ပို႔ စတဲ့အတြဲကို ယူထားတာ တစ္လကို ၅၉၉ ဘတ္ေပးရပါတယ္။ ပိုသံုးရင္ ပိုတာထပ္ေပး၊ ျပည္ပေခၚတာ သတ္သတ္ေပးေပါ့ဗ်ာ။ အင္တာနက္လည္း သံုးခ်င္သံုး မသံုးခ်င္ေနပါ။ အဲဒီေတာ့ အေျခခံအားျဖင့္ တစ္လ ၅၉၉ ဘတ္ကေတာ့ ေပးေနေပါ့ဗ်ာ။

ဒါက သူတို႔ေပးတဲ့ ဝန္ေဆာင္မႈ ဥပမာပါ။ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ တစ္လ ဘတ္ ၁၀၀ တန္၊ ၂၀၀ တန္၊ ၃၀၀ တန္ ဝန္ေဆာင္မႈေတြကေန ဘတ္ ၁၅၀၀ ေက်ာ္ ဝန္ေဆာင္မႈေတြအထိ ရွိပါတယ္။ ကိုယ္ႀကိဳက္တာ ကိုယ္ေရြးယူၿပီး လူတန္းစား အသီးသီးအတြက္ ဘယ္ဘက္ကမွ လြတ္မသြားရေအာင္ ေစ်းကြက္ရွာၾကတာပါ။ ခက္တာက အဲဒီလိုင္းေတြကို ကိုယ္ကႏွစ္သက္လို႔ တစ္ခုခုေရြးၿပီး ဝယ္လိုက္မိရင္ အတိုင္းအတာတစ္ရပ္ အထိပဲ 3G 4G စသျဖင့္ သံုးလို႔ရပါတယ္။ သူတို႔သတ္မွတ္တဲ့ မီဂါဘိုက္ ဂစ္ဂါဘိုက္ အေရအတြက္ျပည့္တာနဲ႔ အဲဒီ 3G 4G Speed ေတြကို ရပ္ဆိုင္းလိုက္ၿပီး GPRS 2G အဆင့္ကို ေျပာင္းခ်လိုက္ေတာ့တာပါပဲ။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ဖုန္းကေနတစ္ဆင့္ အပိုထပ္ဝယ္ခ်င္ရင္ ဘယ္နံပါတ္ကို ႏွိပ္ပါဆိုၿပီး မက္ေဆ့ခ်္ေတြ အဆက္မျပတ္ ပို႔ပါေတာ့တယ္။

အဲဒီသံုးစြဲမႈစနစ္ေတြ အေနနဲ႔ ျမန္မာအစိုးရကေရာ သတ္မွတ္ ထားေပးပါၿပီလား။ အဲလို သတ္မွတ္ေပးျခင္း မရွိလို႔ကေတာ့ ျမန္မာျပည္က သံုးစြဲသူေတြ နစ္နာေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တင္ျပတာ အမ်ားစုဟာ ျမန္မာျပည္က စာဖတ္သူေတြအေနနဲ႔ ေတြ႕ႀကံဳဖူးျခင္း မရွိေသးတဲ့အတြက္ အထူးအဆန္းလို ျဖစ္ေနဖို႔ မ်ားပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက အင္တာနက္ ကုမၸဏီေတြရဲ႕ မစားရ ဝခမန္း ရန္ကုန္တစ္ၿမိဳ႕လံုးပဲ ရမလို၊ ျမန္မာျပည္ ေနရာအႏွံ႔ပဲ ရမလိုနဲ႔ ေျပာတတ္ၾကပါတယ္။ ထိုင္းလို မိုဘိုင္းလ္ အင္တာနက္ အသားက်ၿပီးေနတဲ့ ႏိုင္ငံမွာေတာင္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ လိုင္းမမိတာေတြ ရွိပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အင္တာနက္ ဝန္ေဆာင္မႈ ကုမၸဏီကေန လိုင္းတစ္ခု ဝယ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ မိမိေနတဲ့ အရပ္ေဒသမွာ လိုင္းမိ မမိ လႊင့္အား ဘယ္ေလာက္ရတတ္လဲ ေမးၾကည့္ရပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ ကုမၸဏီ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု ေစ်းကြက္မွ်တဲ့ အေနနဲ႔ တယ္လီေနာ လိုင္းမိတဲ့ေနရာမွာ ေအာ္ရီဒူးမမိ၊ ေအာ္ရီဒူးမိတဲ့ ေနရာမွာ တယ္လီေနာမမိ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ျဖစ္တတ္တယ္ ဆိုတာထက္ ျဖစ္ကိုျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ တင္ျပခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာက Roaming လို႔ဆိုတဲ့ ကိုယ့္ဖုန္းနံပါတ္ကို တျခားႏိုင္ငံမွာ သယ္သြားခ်င္ ၾကတဲ့သူေတြအတြက္ ဖုန္းကုမၸဏီေတြက ေပးတဲ့ ဝန္ေဆာင္မႈပါ။ ဒီဝန္ေဆာင္မႈကို ေတာ့ မိမိဖုန္းနံပါတ္ကေန အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ့ တကယ့္ကို ကိုယ့္ဖုန္းနံပါတ္က အေရးပါတဲ့ အေနအထားမွာ ရွိေနသူေတြ သံုးၾကတာပါ။ သာမန္လူေတြကေတာ့ မသံုးသင့္လွပါဘူး။

ဒီကေန႔ပဲ ထိုင္းသတင္းစာမွာ သတင္းတစ္ပုဒ္ ပါလာပါတယ္။ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္က ႏိုင္ငံျခားကို သြားပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ မသိဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ဒီမွာကေတာ့ Roaming ဝန္ေဆာင္မႈကို ဖုန္းကေန ဖြင့္လိုက္တာနဲ႔ တိုက္႐ိုက္ တန္းရေနေတာ့ အဲဒါကို ဖြင့္မိပါတယ္။ အဲဒါႀကီးနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားမွာ အဆက္အသြယ္လုပ္ေတာ့ လုပ္လို႔လည္း မရပါဘူးတဲ့။ မရေလ ဖုန္းကို Restart ခ်ၿပီး ဖြင့္ခ်ည္ ပိတ္ခ်ည္နဲ႔ လုပ္ေလနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားမွာ တစ္လၾကာသြားပါတယ္။ ျပန္လာေတာ့ ေရာက္လာတဲ့ ဖုန္း ေဘလ္ေတာင္းခံလႊာမွာ ဘတ္ ၁၄ သန္း Roaming က်သင့္ေငြအျဖစ္ ေတာင္းခံထားပါသတဲ့။ မေက်နပ္လို႔ ထိုင္းအစိုးရ NBTC ေကာ္မရွင္ကိုတိုင္ေတာ့ ေကာ္မရွင္ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ တာကြန္တန္တာစစ္က အခု လုပ္ငန္းရွင္ကိုင္တဲ့ ဖုန္းကို အင္တာနက္နဲ႔ ဖုန္းဝန္ေဆာင္မႈေပးတဲ့ တယ္လီေနာရဲ႕ ဒီတက္ (DTAC) နဲ႔ TRUE ပိုင္ (TRUE MOVE) တို႔ကို ဆင့္ေခၚၿပီး ဒီလုပ္ငန္းရွင္က ေဒတာ အခ်က္အလက္ေတြကို တကယ္သံုးခဲ့တာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ဖုန္းကပဲ ပ်က္ယြင္းေနလို႔ ေကာင္းေကာင္း အလုပ္မလုပ္ဘဲ ေၾကာင္ေနတာလား ျပန္စစ္ဖို႔ အမိန္႔ေပးထားပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ ထိုင္းႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ဂူဂဲလ္ပေလးစေတရွင္ ကိုယ္စားလွယ္နဲ႔ တျခားဖုန္းလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့ မိုဘိုင္းလ္ဖုန္း ကုမၸဏီေတြကိုေခၚၿပီး ဖုန္းကေန အမ်ားဆံုး သံုးႏိုင္မယ့္ ေငြေၾကးပမာဏကို သတ္မွတ္ဖို႔လာမယ့္ ၾကာသပေတးေန႔မွာ အစည္းအေဝး ေခၚထားပါတယ္။ ဒီေတာ့ မလိုအပ္ရင္ Roaming ဝန္ေဆာင္မႈကို မသံုးသင့္ေၾကာင္းလည္း အသိေပးခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ။

ေနာက္တစ္ခ်က္က ဖုန္းေတြကို ေလွ်ာ့ေစ်းနဲ႔ ေပးပါတယ္။ ဥပမာ- iPhone 5S ဖုန္းမ်ဳိးကို ေပါက္ေစ်းထက္ ထက္ဝက္ေလာက္ ေလွ်ာ့ေပးၿပီး သူတို႔ရဲ႕ အင္တာနက္စနစ္ကို ဝယ္ယူအသံုးျပဳရပါတယ္။ အဲလို ဘယ္ႏွႏွစ္ ေတာက္ေလွ်ာက္ အသံုးျပဳပါ့မယ္ဆိုတာ စာခ်ဳပ္ရပါတယ္။ စာခ်ဳပ္အတိုင္း မသံုးခဲ့ရင္ တရားစြဲပါတယ္။ ႐ံႈးရင္ တရားစရိတ္ကအစ က်ခံရပါတယ္။ တျခားအင္တာနက္ ပက္ေက့ဂ်္ေတြမွာလည္း အဲလိုစာခ်ဳပ္နဲ႔ တြဲဝယ္ရတာမ်ဳိး ရွိပါတယ္။ ၆ လ အနည္းဆံုး သံုးရမယ္တို႔၊ တစ္ႏွစ္ အနည္းဆံုးတို႔ ခ်ည္ၿပီးတုတ္ၿပီး သံုးခိုင္းၾကတာပါ။ ကိုယ္က လစဥ္မေပးႏုိင္ရင္ သတိေပးစာ ပို႔ပါတယ္။ ပ်က္ကြက္ခဲ့ရင္ တရားစြဲပါတယ္။ အဲလိုမ်ဳိးေတြမွာ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ လွည့္ကြက္ေတြကို ၾကည့္ၿပီးမွ ဝယ္သင့္ပါတယ္။

Postpaid ဖုန္းရဲ႕ ဆင္းမ္ကတ္တစ္ခု ဝယ္ရင္ မွတ္ပံုတင္ျပၿပီးမွ က်ား၊ မ ေနရပ္လိပ္စာ ျဖည့္စြက္ၿပီး ဝယ္ရတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔က ကြ်န္ေတာ္သိသေလာက္ တျခားႏိုင္ငံေတြမွာလည္း လုပ္ရပါတယ္။ ဆင္းမ္ကတ္ကို ဖုန္းအေနနဲ႔ သက္သက္အသံုးျပဳရင္ သိပ္အေၾကာင္း မဟုတ္ေပမယ့္ အင္တာနက္လိုင္းဖြင့္ဖို႔ ေလွ်ာက္ေတာ့မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေအာ္ရီဒူးမွ ကြက္ေတာင္းတာ မဟုတ္ပါဘူး။ တယ္လီေနာေရာ၊ ထ႐ူးေရာ အကုန္ေတာင္းၾကရပါတယ္။ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ လံုၿခံဳေရးနဲ႔ ပတ္သက္ေနပါတယ္။ ဒီလိုလုပ္ေဆာင္မႈေၾကာင့္ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ၊ ရာဇဝတ္မႈေတြကို ကာကြယ္ရာမွာ အမ်ားႀကီး အေထာက္အကူျပဳပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ တြင္က်ယ္လာမယ့္ မိုဘိုင္းလ္ဖုန္းသံုး ဘဏ္စနစ္ေတြ၊ ေငြေပးေခ်မႈစနစ္ေတြမွာ အမ်ားႀကီး အေထာက္အကူျပဳပါတယ္။ ဘယ္လုပ္ငန္းႀကီးလာလာ ဒီအခ်က္ကေတာ့ အခုမဟုတ္ေတာင္ ေနာက္က လိုက္လုပ္ၾကမွာပါ။

ဒီေတာ့ မေရာင္ရာဆီလူး အစိုးရိမ္ပိုၿပီး အဆံုးစြန္ေတြ ႀကိဳေတြးမပူသင့္ပါဘူး။ ဒီစနစ္ေတြအားလံုးရဲ႕ အဓိက လိုအပ္ခ်က္ဟာ ကြ်န္ေတာ္ အေပၚမွာေျပာခဲ့တဲ့ ဖုန္း၊ အင္တာနက္ သံုးစြဲသူနဲ႔ ဝန္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္မယ့္ ကုမၸဏီႀကီးေတြၾကားမွာ စံႏႈန္း၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း၊ စည္းစနစ္ ခ်မွတ္ေပးမယ့္အျပင္ အထက္က ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြလို ျဖစ္လာရင္ ညိႇႏိႈင္းေပးႏိုင္မယ့္၊ ေျဖရွင္းေပးရမယ့္ ၾသဇာအာဏာရွိတဲ့ အမႈေဆာင္ ေကာ္မရွင္တစ္ရပ္က လိုကိုလိုအပ္ပါတယ္။ ကုမၸဏီဖြင့္ဟ... လုပ္ၾကဟ... ငါတို႔ကို ႏွစ္စဥ္ေၾကးသြင္း၊ အခြန္အေကာက္သြင္း၊ က်န္တာ...မင္းတို႔ အဆင္ေျပသလို စိတ္ႀကိဳက္ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း ခ်မွတ္ၾက ဆိုရင္ေတာ့ ဖုန္းသံုးသူေတြနဲ႔ ကုမၸဏီေတြၾကားမွာ ကုမၸဏီေတြက သူတို႔ႀကိဳက္သလို မိုဘိုင္းလ္ အင္တာနက္ ဝန္ေဆာင္မႈ စာခ်ဳပ္ေတြကို ေရးခ်င္သလို အသာစီး ေရးဆြဲသြားရင္ ျမန္မာျပည္သား ဖုန္းသံုးစြဲသူေတြ နစ္နာမွာပါ။ ဘယ္ႏိုင္ငံမွာမဆို ဖုန္းသံုးစြဲသူေတြ အင္တာနက္ ဝန္ေဆာင္မႈကို ရယူၾကေတာ့မယ္ဆိုရင္ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုၾကရတာ ထံုးစံပါ။ ကုမၸဏီေတြလည္း ရတဲ့နည္းနဲ႔ အျမတ္ထုတ္ၾကမွာပါ။

နိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ တိုက္တြန္းရရင္ေတာ့ ဘယ္ကုမၸဏီက ဝယ္သံုးသံုး အထက္ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ဝဲကြက္၊ ေပြးကြက္ေတြေတာ့ ပါမွာျဖစ္ပါတယ္။ အေလာတႀကီး ဝမ္းသာအားရ မဝယ္ၾကဘဲ ေသေသခ်ာခ်ာေမးျမန္းၿပီး ကိုယ္နဲ႔သင့္တင့္မယ့္ ဝန္ေဆာင္မႈကိုသာ ေစာင့္ၾကည့္ ဝယ္သူသင့္ေၾကာင္း တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။

The Voice Weekly