ေဆာင္းပါးရွင္..မင္းယြန္း(ေခတၱရာ) မွ ၿပည္သတင္း သို႕ လူသားခ်င္းစာနာမွူ႕လူတိုင္းရွိသင့္(ဒုတိယပိုင္း)..

  အခုတင္ၿပေပးသြားမွာကေတာ့ ပထမတစ္ေခါက္တုန္းကၿဖစ္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးပါ။ဆိုခဲ့တဲ့အတိုင္း သားက ၁၆.၁၀.၂၀၁၂ ရက္ေန႔ ေန႔လည္ပိုင္းက်မွ ၿပိဳင္ရမွာဆိုေတာ့  ေနာက္ေန႕မနက္ (၆း၀၀)ကားနဲ့ပဲၿပန္ၿဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
အဲဒိေန႔ကားက ေၿဖးေၿဖမွန္မွန္ေလးေမာင္းတာဆိုေတာ့ ခရီးသည္နည္းလို႔ ခရီးသည္ေစာင့္ရင္းေမာင္းေနတာလို႕ပဲထင္မိပါတယ္။ဒီလိုနဲ႕စီးလာရင္း ေအာင္လံၿမိဳ႕ေရာက္ဖို႔ (၁၀)မိုင္ေက်ာ္ အကြာေလာက္ပဲလိုေတာ့တယ္လို႕ထင္မိပါတယ္။
အဲမွာရြာေလးတစ္ရြာရွိပါတယ္ အဲဒိရြာကလူတစ္ေယာက္ထြက္လာၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႕စီးလာတဲ့ကားကိုတားပါတယ္။ကားလည္းရပ္ေပးေရာ သူကရြာထဲကေနကားလမ္းမၾကီးကိုထြက္တဲ့လွည္းလမ္းေလးဘက္ကို လက္ယပ္ၿပီးေခၚလိုက္တယ္
အဲမွာလွည္းတစ္စီးထြက္လာၿပီး လွည္းေပၚကေနလူ ႏွစ္ေယာက္ ဆင္းလာၾကပါတယ္။မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ႏွင့္ ေယာက္က်ၤားေလး တစ္ေယာက္ပါ။ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ကားေပၚကေနအဆိုပါ ၿမင္ကြင္းကိုစိတ္၀င္စားတာနဲ႕ အေသအခ်ာၾကည့္
မိပါတယ္ တကယ့္ကိုမွ ပီဘိေတာသူေတာင္သားေတြပါ။ပိုၿပီးစိတ္၀င္စရာေကာင္းတာကေတာ့ ေယာက္က်ၤားၿဖစ္သူရဲ႕ ပုခံုးေပၚမွာ မိန္မ၀တ္လံုၿခည္တစ္ကြင္းကိုစလြယ္သိုင္းထားၿပီး လက္ေမာင္းမွာလည္း လက္ဖြဲ႕လိုလိုစည္းေႏွာင္ထားပါတယ္
အဆိုပါလူ ႏွင့္ အတူလိုက္ပါလာၾကေသာသူတို႕၏မ်က္ႏွာပံုေတြမွာမသာယာၾကပါ။သူတို႔အားလံုးရဲ႕ မ်က္ႏွာေတြမွာ ၀မ္းနည္းမွဳ႕ေတြစိတ္မေကာင္းတဲ့ပံုေတြ အတိုင္းသားေပၚလြင္ေနပါတယ္။အဆိုးဆံုးကေတာ့ ထဘီကိုစလြယ္သိုင္းထားတဲ့လူပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ့အေတြး ႏွင့္ မွန္းၾကည့္လိုက္မိတယ္  အင္း....ဒီလူ..သူ႔အေမဆံုးလို႕သၿဂိဳလ္ၿပီး သူ႕အေမထဘီကို လြယ္ထားတာပဲလို႕ေတြးခဲ့မိပါတယ္။
        သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ကားေပၚေရာက္လာၿပီး ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ခံု (၄)ခံုေက်ာ္ေလာက္မွာ၀င္ထိုင္ေနၾကပါတယ္။ထို႔ေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္လည္း စပ္စုလို႔မရေတာ့လို႕အသာေလးအေတြးေတြ ႏွင့္ေမွ်ာေနခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ ကားဆက္ထြက္လာၿပီး ကန္ႏွစ္ဆင့္
ဆိုတဲ့ရြာက ထမင္းဆိုင္မွာ ထမင္းစားနားဖို႔ကားကိုရပ္လိုက္ၾကပါတယ္။ဒါ့ေၾကာင့္လည္း အလြန္ေႏွးေကြးစြာ ေမာင္းႏွင္လာေသာ ကားဆရာတို႕က အခ်ိန္ကိုက္စြာနဲ႕ ေႏွးေကြးစြာေမာင္းလာတယ္ဆိုတာကိုသေဘာေပါက္မိတယ္။ဒါနဲ႕ထံုးစံအတိုင္းကားေပၚ
မွ အကုန္ဆင္းေပးရတာေပါ့။ဟိုထဘီစလြယ္သိုင္းထားတဲ့သူတို႔ကလည္း ကားေပၚမွဆင္းၿပီး ၿမက္ဖ်ာေလးခင္းထိုင္ေနၾကတာေပါ့။ကၽြန္ေတာ္ကလည္းနဂိုကမွေမးခ်င္ေနတာဆိုေတာ့ စိတ္၀င္စားလြန္းလို႔ ပါ မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ စပ္စုမိလိုက္ပါတယ္။
အဲဒိေတာ့မွ အေတြးကတက္တက္စင္ေအာင္ လြဲေတာ့တာပါပဲ။ေနာက္ထပ္အေတြးေတြက တရစပ္၀င္လာပါေတာ့တယ္။အဲဒိလူက ပဲရိတ္ရင္းပိုးထိ(ေၿမြကိုက္)ခံရတာတဲ့။ ေၾသာ္....ဒီလိုကိစၥမ်ဳိးေတြက ေဆးရံုအၿမန္ေရာက္မွၿဖစ္မွာေလ။အခုကားက ဒီမွာ
ထမင္းစားနားတာဆိုေတာ့ ၾကာဦးမွာေလ။ေနာက္လာတဲ့ကားတစ္စီးကို တားၿပီး အၿမန္လိုက္သြားလိုက္ပါလားလို႕ ကၽြန္ေတာ္က အၾကံေပးေပမဲ့ သူတို႕က အင္းမလုပ္ အဲမလုပ္နဲ႕ ဘာမွၿပန္မေၿပာၾကဘူး။ပံုစံၾကည့္ရတာေတာ့ အခုစီးလာတဲ့ ကားခကို
ကားဆရာကိုေပးၿပီး ေနာက္ထပ္ကားခ မပါေတာ့လို႔နဲ႕တူတယ္လို႔ထင္မိပါတယ္။ အဲအခ်ိန္မွာ ကိုေရႊကားဆရာတို႕ကေတာ့ သီးသန္႔ခန္းထဲမွာ ေအးေအးလူလူ ထမင္းမ်ားစားေသာက္လို႕ေပါ့။ကားေပၚကိုခရီးသည္ တက္လာၿပီဆိုကတည္းက သူတို႔
ရွိတဲ့ ကားအေရွ႕ေပါက္ကေနတက္ရတာ။ သူတို႕ မသိဘူးဆိုတာ မၿဖစ္ႏိုင္ဘူး။တကယ္ဆိုရင္ လူနာေတြကို ေအာင္လံေဆးရံုကိုအေရာက္ပို႔ေပးၿပီးမွ ေအာင္လံ သို႔ မဟုတ္ ေအာင္လံ ေက်ာ္မွာ ထမင္းစားလည္းရႏိုင္တာပဲမဟုတ္လား။သူတို႔(အခမဲ့)
ထမင္းစားရဖို႕အေရးဟာ လူတစ္ေယာက္ အသက္ထက္ပိုအေရးၾကီးေနသလိုပါပဲ။ ဒီကိစၥ ေတြဟာအခ်ိန္အနည္းငယ္ ေနာက္က်တာႏွင့္ အသက္အႏၱာရယ္ အလြန္စိုးရိမ္ရပါတယ္။ဒါေတြကို သိထားသင့္ပါတယ္။စိတ္မေကာင္းစရာပါပဲ။လူေတြဒီေလာက္
ကိုယ္ခ်င္းစာတရားေတြေခါင္းပါးေနၾကၿပီလား။ကိုယ့္ကားေပၚမွာရွိတဲ့ ခရီးသည္ေတြေပၚမွာ ကိုယ္ဟာတာ၀န္အရွိဆံုးလူဆိုတာကိုေရာ ေမ့ေနတာလား။ မ်က္ကြယ္ၿပဳေနတာလား။လူသားခ်င္းစာနာမွဳ႕ေတြ ေအာ္ေနၾကရံုႏွင့္ မၿပီးေသးပါဘူး။လူတိုင္း
လူတိုင္းရဲ႕ ရင္ထဲမွာ  လူသားခ်င္းစာနာစိတ္ေတာ့ လူတိုင္းေမြးသင့္ပါတယ္ ။ရွိေနသင့္ပါတယ္။အဲဒါမွ လူ႕ေဘာင္လူ႕ေလာကၾကီး လံုၿခံဳၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းႏိုင္မွာပါ။
                            ဒီၿဖစ္စဥ္အစ အဆံုးကို ၿခံဳငံုသံုးသပ္မိတဲ့အခါ ေၿမြကိုက္ခံရတဲ့သူရဲ႕ ပံုစံကို ၾကည့္ရံု ႏွင့္ ေက်းလက္ပညာေရး။အသိပညာဖြံ႕ၿဖိဳးမွဳ႕။ေက်းလက္က်န္းမာေရးအေၿခအေနေတြကိုသိရွိနားလည္ႏိုင္မွာပါ။အဲဒိလိုအေတြးအမွ်င္တန္းေနစဥ္မွာပဲ
ေအာင္လံေဆးရံုေရာက္လို႔ ဒီလူေတြဆင္းသြားၿပီဆိုမွပဲ။စိတ္တစ္၀က္သက္သာခဲ့ရပါတယ္။ဒါေပမဲ့ ေဆးရံုမွာ ရင္ဆိုင္ရမဲ့ သူ႕ရဲ႕ ကံၾကမၼာကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သိခြင့္မရခဲ့ေတာ့ပါ။ၿဖစ္ေစခ်င္တာကေတာ့ ေၿပာင္းလည္းလာတဲ့ယေန႔ေခတ္ၾကီးထဲမွာ လူတိုင္း
လူတိုင္း ဘယ္သူေသေသ ငေတမာ စိတ္ဓါတ္ေတြကိုေတာ့ ၿပင္ဖို႔ေကာင္းၾကပါၿပီလို႔ပဲေၿပာခ်င္ပါတယ္.......။။။။။။           ၿပည္သတင္း.....မွ ေဆာင္းပါးရွင္ မင္းယြန္း(ေခတၱရာ) အားအထူးပင္ေက်းဇူးတင္မိပါေၾကာင္းႏွင့္ ဒီေဆာင္းပါးကို စာရြက္ပဲေပးခဲ့တာပါ
ေအဖိုး စာရြက္ေပၚမွ စာလံုးေလးမ်ားကို မနည္းၾကိဳးစားၿပီး စာမ်ားၿပန္ရိုက္ခဲ့ရပါတယ္....ၿပည္သတင္း.......အသိပညာ။အတတ္ပညာမ်ားႏွင့္ၿပည့္စံုႏိုင္ၾကပါေစခင္ဗ်ာ.......