ဲ့ ``ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဆုိသည္မွာ``

သရဝဏ္​ ( ျပည္​ )

" ခဏေစာင့္ပါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၊ က်ဳပ္တို႔ ကားစီစဥ္ထားပါတယ္``

``အံမယ္... တယ္ဟုတ္ပါလား၊ ကားေတြဘာေတြနဲ႔၊ ဒါနဲ႔ ကားက ဘယ္မွာလဲ``

``ကားက လာေနပါၿပီ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၊ ေဖာင္နဲ႔ သယ္လာပါၿပီ။ ခဏပဲေစာင့္ပါ၊ ေရာက္လုပါၿပီ``

``ဘာဗ်၊ ကားကို ေဖာင္နဲ႔ သယ္လာတယ္ ဟုတ္စ၊ ဘယ္က ကားမုိ႔လို႔ ေဖာင္နဲ႔ သယ္ရတာလဲ``

``ဒီလိုပါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၊ ပန္းေတာင္းမွာ ကားေကာင္းေကာင္း မရွိေတာ့ ျပည္ၿမိဳ႕က ကားကို ေဖာင္ေပၚတင္ၿပီး သယ္လာရတာပါ။ မၾကာပါဘူး၊ ေရာက္ေတာ့မွာပါ``

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်က္ႏွာသည္ ရုတ္တရက္ေဒါသျဖင့္ နီျမန္းသြား၏။ ပထမေသာ္ စီးစရာကား အဆင္သင့္ မျဖစ္သျဖင့္ စိတ္ဆိုးသြားျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဦးထြန္းေရႊႏွင့္ ၿမိဳ႕ခံမ်ား ထင္ေသး၏။ သို႔ေသာ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ စိတ္ဆိုးသည္မွာကား ဤသို႔ျဖစ္ေပေၾကာင္း ေငါက္ငမ္းေျပာဆုိမွ သိရေလသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ သူ႔ကို ေကာက္ညွင္းေပါင္း ေကၽြးထားေသာ အိမ္ရွင္ရယ္လို႔လည္း မေထာက္ညွာ၊ သူ႔ကို ကားစီးရေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးသည္ကိုလည္း ေက်းဇူးမတင္သည့္အျပင္-

``ဒီမွာ ဦးထြန္းေရႊ၊ ခင္ဗ်ား ေတာ္ေတာ္ အသုံးမက်ပါလား။ အခုလို တစ္တိုင္းျပည္လုံး လူေတြဆင္းရဲငတ္ျပတ္ေနတဲ့ေခတ္ထဲမွာ က်ဳပ္စီးဖို႔ ကားတစ္စီးကို ျပည္ကေန ပန္းေတာင္းအထိ ျမစ္ကူးေခ်ာင္းျခား ေဖာင္နဲ႔သယ္လာတယ္ဆုိတာ ဘယ္ေလာက္ရွက္ဖို႔ ေကာင္းသလဲ။ မေတာ္တဆ ျမစ္ထဲထိုးက်သြားရင္ ဘယ္ေလာက္ေငြေတြ ေလ်ာ္ရမလဲ။ ဒီလိုဖားတာမ်ဳိးကို က်ဳပ္လုံးလုံးမႀကိဳက္ဘူး။ ဒီအတြက္ကုန္မယ့္ေငြေတြကို တိုင္းျပည္လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ရန္ပုံေငြထည့္ၾကစမ္းပါ၊ မေယာင္ရာ ဆီမလူးၾကပါနဲ႔``

ဦးထြန္းေရႊသည္ သူ႔ကို လူပုံအလယ္တြင္ ႏွစ္ျပားမတန္ေအာင္ ရႈတ္ခ်ေျပာဆိုေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို စိတ္မနာရုံမက ထုိင္ၿပီး ရွိခိုးဦးခ်ခ်င္ေလာက္ေအာင္ပင္ ၾကည္ညိဳလြန္းသျဖင့္ မ်က္ရည္မ်ား၀ဲလာေပေတာ့သည္။×××

သရ၀ဏ္ (ျပည္) ေရးတဲ့ ``ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဆုိသည္မွာ`` ကိုယ္ေတြ႕အေျခခံ ေဆာင္းပါးမွ။ (ရည္ညႊန္း- The Politics ႏိုင္ငံေရးဂ်ာနယ္၊ ၁၂ ေဖေဖာ္၀ါရီ၊ ၂၀၁၅)။

Credit....တု႔ိဗမာအစည္းအ႐ုံး