စာဖတ္သူဟာတပည္.လား သရ၀ဏ္(ျပည္)

စာဖတ္သူဟာတပည္.လား

သရ၀ဏ္(ျပည္)

“ဆရာကေတာ. ဒီထက္ဒိီတိုးတက္ေအာင္ ျကိဳးစားသြားပါ.မယ္ “
“ ဆရာအေမရိကမွာ ဘြဲ.လြန္သင္တန္းသြားတက္တုန္းကဆိုရင္ “
“ အခုေတာ.ဆရာ.အေနနဲ. တည္ျငိမ္တဲ.စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္ဘ၀ကို သြားေနျပီဆိုေတာ.ကာ”
“ ဆရာျဖည္.စြက္ေျပာခ်င္တာကေတာ. “

ဂ်ာနယ္ မဂၢဇင္းအင္တာဗ်ဴးမ်ားတြင္မျကာခဏျကားေနဖတ္ေနရသည္မွာ ေမးသူကဆရာေခါ ္ျပီးေမးသည္ကိုအေမးခံရသူ (အင္တာဗ်ဴးခံရသူကသံေယာင္လိုက္ကာ ကိုယ္.ကိုယ္ကိုယ္ ဆရာေနရာမွာထားလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္ ) ဥပမာ

“ ဆရာတို. ေဘာလံုးအသင္းကိုဒီထက္ပိုျပီးေအာင္ျမင္ေအာင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲသိပါရေစ”
“ ဆရာတို.ကေတာ. ေသေသခ်ာခ်ာျပင္ဆင္ထားပါတယ္ ။ စလုပ္ကတည္းကဆရာတို.အရွံုးအျမတ္ကိုမတြက္ပါဘူး ။ ဆရာ.စီးပြားေရးလုပ္ငန္းထဲကေနျပီးေတာ. ေဘာလံုးအသင္းအတြက္ကုန္က်တဲ.ေငြကို အဖက္ဖက္ကပံ.ပိုးထားတဲ.အတြက္ ဒီနွစ္ေတာ.ခ်န္ပီယံျဖစ္ဖို.ေမ်ွာ္လင္.ပါတယ္ “ ဟူသည္ကတစ္မ်ိဳး

“ UNESCO ကပဲရစ္မွာ ရံုးခ်ဳပ္ရွိတယ္ ။အခုျမန္မာနိုင္ငံ နဲ.လည္းသူတို.ေရွးေဟာင္းထိန္းသိမ္းေရးလုပ္ငန္းေတြ တြဲျပီး လုပ္ကိုင္ေနတာေတြ ရွိတယ္ ။ တစ္ကမၻာလံုးမွာ သူတို.ရဲ.စင္တာေတြ ကခုနစ္ခုရွိတယ္ ။အိႏိၵယမွာ UNESCO နဲ.တြဲဖက္ျပီးစင္တာတစ္ခုရွိတယ္ ။အဲဒိစင္တာမွာ တစ္ကမၻာလံုးကအုပ္ခ်ဳပ္သူ ၁၀ ေယာက္ေရြးတယ္ ။ဒီေန.မွာ ဆရာလည္းအေရြးခံခဲ.ရတာပါ “ ဟုတစ္ဖံု စကားေျပာရာတြင္မိမိကိုယ္ကို ဆရာဟု နာမ္စားသံုးေျပာသည္ကိုျကားရတတ္သည္ ။ အခ်ိဳ.က်ေတာ. ကိုယ္.ကိုကိုယ္ ဆရာေခါ ္ရံုနွင္.အားမရျကေတာ.ပဲ စစ္တပ္ထဲတြင္ေနခဲ.စဥ္ကအေလ.အထေတြ ၊ အာဏာရွင္ဆန္ဆန္ေျမွာက္လံုးေတြျဖင္. မိမိကိုယ္ကို ရွက္စဖြယ္ရည္ညြွန္းျကသည္လည္းရွိေသးသည္ ။

“ အဘက နိုင္ငံေရးနားလည္တဲ. နိုင္ငံေရးသမားျကီးမဟုတ္ ပါဘူး ။စစ္သားပါ ၊ စစ္တပ္မွာ ၄၂ နွစ္လုပ္လာတယ္ ။သူ.ဟာသူျဖစ္လာတဲ.ကိစၥ ။သူ.ဟာသူ ကံစီမံဖန္တီးျပီးေတာ.ျဖစ္လာတာ။ ဒါလည္းကံတိုက္ဆိုင္မွုပဲ ။အဘက ကိုယ္.အတြက္ေျပာတာမဟုတ္ဘူး ။ လုပ္တာမဟုတ္ဘူး ။စိတ္ထဲမွာယံုျကည္တာကိုေျပာလိုက္တာ ။ဒါေတြက အခ်ိန္နဲ.တိုင္းတာတဲ.အခါေနာင္တစ္ခ်ိန္မွားရင္လည္းမွားမယ္ “ စသည္ျဖင္.နားဒုကၡေရာက္ေအာင္ဖတ္ရျကားရေပသည္ ။

ဤေနရာ၌ မိမိကိုအင္တာဗ်ဴးလာေမးေသာ ဂ်ာနယ္လစ္သမားေလးေတြသည္ မိမိ ေမးခြန္းထုတ္ရမည္.သူ၏ ရာထူးစည္းစိမ္ ဂုဏ္သိမ္မ်ားကိုေလးစားေသာအားျဖင္. ဆရာဟု ၀ိေသသတတ္၍ေမးျမန္းလိုကေမးျမန္းနိင္ပါသည္ ။သို.ေသာ္ အင္တာဗ်ဴးျပန္ေျဖသူအေနနွင္.မူ၊ လာေမးသူသည္ တူအရြယ္ သားအရြယ္ ၊ တပည္.အရြယ္ေလးေတြပဲဟုဆိုကာ (ကိုယ္.တပည္.ျဖစ္ေနသည္.တိုင္ ) ဆရာဆိုေသာ တင္စီးသည္.နာမ္စားကိုမသံုးသင္.ေပ ။ မိမိသည္ မိမိက်င္လည္ေနေသာပါတ္၀န္းက်င္တြင္ဆရာတစ္ဆူျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မည္ ။ မိမိအုပ္စီးေနရေသာ သင္တန္း ၊ ကုမၼဏီ စသည္တြင္ အရွင္သခင္ ပိုင္ရွင္တစ္ေယာက္ ဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မည္ ။သို.ေသာ္ ဤစာ ဤစကားသည္ သင္.ေရွ.တြင္ေရာက္ေနေသာ ခ်ာတိတ္တစ္ေယာက္ကို အလြတ္သေဘာ လက္ခ်ာေပးရင္းေျပာေသာစကား မ်ားမဟုတ္ ။ စာမ်က္နွာထက္တြင္ ပံုနွိပ္ကာ (သို.မဟုတ္ ) အသံလြွင္.မီဒီယာတစ္ခုခုမွ ထုတ္လြွင္.ကာ တစ္နိုင္ငံလံုး (တစ္ခါတစ္ရံ တစ္ကမၻာလံုး) သို.လြွင္.ထုတ္ေဖာ္ျပေနျခင္းျဖစ္၍ သင္စကားေျပာေနသူ မွာ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ စာဖတ္ပရိသတ္ကိုျဖစ္သည္ ။ သို.မဟုတ္ T.V ျကည္.ပရိသတ္ကိုျဖစ္သည္ ။သီခ်င္းဆိုျပိဳင္ပြဲမ်ား၏ဒိုင္လူျကီးမ်ားလည္းဤအထဲတြင္ပါ၀င္ေပ၏ ။

ထိုအခါစဥ္းစားစရာရွိလာသည္မွာ စာဖတ္သူ၊ ရုပ္သံျကည္.သူသည္ သင္.တပည္.လားဟူေသာေမးခြန္းျဖစ္သည္ ။ ေဟာေျပာပြဲမ်ားဆက္တိုက္ေဟာလာရေသာအခါ ၊အဖြဲ.အစည္းတစ္ခုတြင္ ဥကၠဌရာထူးရေသာအခါ ၊ လုပ္ငန္းတစ္ခုတြင္ ပိုင္ရွင္အျဖစ္ မိမိလက္ေအာက္ခံအလုပ္သမားအာလံုးက ပစားေပးျကေသာအခါ ၊ လူသည္ မိမိကိုယ္ကိုဆရာတစ္ဆူပါရဂူဟုထင္လာတတ္ျကသည္ ။ လုပ္ငန္းခြင္ထဲ၌ တပည္.တပန္းမ်ား က ဖား၍ ေခါ ္ျကေသာ ဆရာဆိုသည္.ဂုဏ္ပုဒ္သည္ မိမိေမြးလာကတည္းက အခ်င္းနွင္.အတူဒရြတ္ခ်ိတ္၍ ပါလာေသာ ၀ိေသသဂုဏ္ထူးျကီးသဖြယ္ ထင္ျမင္လာသည္ ။ ထိုအခါစကားေျပာေသာအခါ လူေရွ.မေရွာင္သူေရွ.မေရွာင္ ဆရာဟူေသာနာမ္စားကိုပါးစပ္မွမခ်ေတာ.ေပ ။ ေက်ာင္းဆရာမ်ားသည္ သူ.တပည္.နွင္.ေတြ.ရာ၌ ဆရာက ဟုသူ.ကိုယ္သူရည္ညြွန္းေျပာျခင္းကိုမဆိုလိုပါ ။မီဒီယာနွင္.ေတြ.ဆံုေနသည္.တိုင္ ဆရာ ဟုကိုယ္.ကိုယ္ကိုယ္ရည္ညြွန္းျကသူမ်ားကိုဆိုလိုပါသည္ ။

စာဖတ္သူသည္ နယ္ပါယ္စံုအလြွာအသီးသီးမွျဖစ္၏ ။ စာဖတ္ပရိသတ္ထဲတြင္ နွပ္ေခ်းတြဲေလာင္း အရြယ္မွစကာ ပိဋကတ္သံုးပံုအာဂံုေဆာင္ထားေသာ ဆရာေတာ္သမားေတာ္ ျကီးမ်ားပင္ပါ၀င္၏ ။ ထိုဆရာေတာ္ျကီးမ်ားက ၎ ဆရာေခါ ္ခံပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ အင္တာဗ်ဴးကိုဖတ္မိေသာအခါ “ ဆရာကေလ ၊ ဆရာကေတာ. ၊အဘကေတာ. “ ဆိုသည္.စကားမ်ားမွာ မည္မ်ွရိုင္းပ်လိုက္ပါသနည္း ။မည္မ်ွအဂါရ၀ျဖစ္လိုက္ပါသနည္း ။သူတို.လုပ္ေပါက္မွာ စာဖတ္ေနသူ ရဟန္းသံဃာ ၊ ဆရာေတာ္ျကီးမ်ားကပင္လ်င္ အနွီဆရာေခါ ္ခံပုဂၢိဳလ္ျကီးမ်ားကိုျပန္၍ ရွိခိုးကန္ေတာ.ရမည္.အေပါက္ျဖစ္ေနေပသည္။ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို.သည္ တိုက္ပံုအက်ၤ ီ၀တ္သည္ကို ဂါရ၀ ၊လက္အုပ္ခ်ီမွ ဂါရ၀ဟုထင္ေနျကသည္ ။အမွန္စင္စစ္ ေလးစားသင္.သူကို ေလးစားျခင္းသည္ဂါရ၀တရား၏အေျခခံျဖစ္သည္ ။ ဘုရားေဟာသံုးဆယ္.ရွစ္ျဖာမဂၤလာတရားေတာ္တြင္လည္း ( နိ၀ါတ )မိမိကိုယ္ကိုနွိမ္.ခ်ျခင္းသည္မဂၤလာ ဟုေဟာျကားပါရွိပါသည္ ။ ေလာကတြင္ မိမိေလာက္ဂုဏ္ျကီးျမတ္သူမရွိဟုထင္ေနသူေလာက္ အသိဥာဏ္နံုနဲ.သူကားရွိမည္မဟုတ္ေပ ။ေလာက၌ လူပညာရွိ ရဟန္းပညာရွိ ၊ေလးစားေလာက္ဖြယ္ပုဂၢိုလ္တို.သည္ ေနရာတိုင္းမွာရွိေျကာင္းသတိမူသင္.ေပသည္ ။

မ်ားေသာအားျဖင္.ျပည္.ေသာအိုးသည္ေဘာင္ဘင္မခတ္ ။ မျပည္.ေသာအိုးကေဘာင္ဘင္ခတ္၏ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္မိမိကိုယ္ကိုယ္ရည္ညြွန္းေျပာဆိုေသာအခါ အဘက ဟုတင္တင္စီးစီးဘယ္တုန္းကမ်ွမေျပာခဲ. ။ သမၼတျကီးဦးသိန္းစိန္ပင္ ကိုယ္.ကိုယ္ကို က်ြန္ေတာ္ကဟူ၍ပင္ေျပာသည္ ။ ေဒါ ္ေအာင္ဆန္းစုျကည္သည္လည္း သူ.ကိုယ္သူဘယ္ေတာ.မွ ဆရာမက ဟုမသံုး က်ြန္မက ဟူေသာ နာမ္စားကိုပင္သံုးသည္ ။ စာေရးဆရာျကီးဒဂုန္တာရာ သည္ သူ.ထက္မည္မ်ွအသက္ငယ္ေသာ လူနွင္.စကားေျပာသည္ျဖစ္ေစ ခင္ဗ်ားက်ြန္ေတာ္နွင္.သာ ေလးေလးစားေခါ ္ေျပာဆက္ဆံသည္ ။ မင္းက ၊ငါက ၊ တပည္.တို. ၊ ဆရာက စသည္ျဖင္. မေခါ ္မေျပာခဲ.ပါေလ ။ ျမန္မာစာေပေလာက၌ ေနလိုလလိုထင္ရွားေသာ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ ၊ဆရာမင္းသု၀ဏ္ တို.သည္လည္း တကၠသိုလ္တြင္ဆရာမ်ားျဖစ္ျကသည္.တိုင္ကိုယ္ကိုယ္ကို ဆရာက ဟုတစ္ခါမ်ွ ရည္ညြွန္း၍မေျပာဖူးေပ ။ က်ြန္ေတာ္ ဟူေသာနာမ္စားကိုပင္သံုးေပသည္ ။သိပၹံေမာင္၀ ၊ ဆရာျကီးဦးဖိုးက်ား ၊သခင္ကိုယ္ေတာ္မွိုင္း၊ပီမိုးနင္း၊ေ၇ြွဥေဒါင္း တို.လည္းထိုနည္းနွင္နွင္ပင္ က်ြန္ေတာ္ ၊က်ြန္ုပ္ ဟူ၍သာသံုးပါသည္ ။ ျမန္မာစာသည္ ေ၀ါဟာရေပါျကြယ္၀ေသာ ဘာသာစကားတစ္ခုျဖစ္သည္ ။ အဂၤလိပ္ဘာသာ၌မိမိကိုယ္ကိုရည္ညြွန္းရာ၌ I တစ္လံုးသာ ရွိေသာ္လည္း ျမန္မာဘာသာ၌ က်ြန္ေတာ္ ၊က်ြန္မ ၊ ငါ ၊ က်ြန္ဳပ္ ၊ အက်ြန္ုပ္ ၊ မိမိ ၊ က်ဳဳပ္ ၊ စသည္ျဖင္. ယဥ္ေက်းမွုအဆင္.ကိုလိုက္၍သံုးေသာစာလံုးမ်ားစြာရွိရာ အမ်ားနွင္.ဆိုင္ေသာ စကားတစ္ခြန္းအတြက္ ဆရာ ၊ အဘ စသည္ျဖင္.သံုးေနျခင္းသည္ မိမိ၏ ယဥ္ေက်းမွု နိမ္.က်ေနျခင္းကိုျပဆိုေနပါေျကာင္း အသိေပးတင္ျပလိုက္ရေပသည္ ။ စာဖတ္သူသည္ သင္တို.၏တပည္.မ်ားမဟုတ္ပါေလ ။

သရ၀ဏ္(ျပည္)
၁၆.၄.၂၀၁၄ (သျကၤန္အတက္ေန.)