{{ ေဗာဓိသတၱဘုရားေလာင္း႐ုပ္ၾကြ }}
Credit To >> http://sriksetraheritagezone.wordpress.com/
၁၉၂၆-ခုႏွစ္တြင္ သေရေခတၱရာၿမဳိ႕ေဟာင္းအတြင္းမွ တူးေဖာ္ရရွိသည္။ အလ်ား (၆)ႏွင့္ (၃)လက္၊ အနံ (၄)ေပႏွင့္ (၂)လက္မ၊ အျမင့္ (၁)ေပႏွင့္ (၄)လက္မ ရွိၿပီး အပုိင္းပုိင္းျပတ္ေနသည္။ ပ်ဴေခတ္လက္ရာတစ္ခုၿဖစ္ၿပီး ေအဒီ (၄)ရာစုမွ (၉)ရာစုအတြင္းတြင္ ထုဆစ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။
မဟာယာဥ္ဂုိဏ္းဆုိင္ရာ ေဗာဓိသတၱဘုရားေလာင္း႐ုပ္တု အပုိင္းအစျဖစ္သည္။ သဲေက်ာက္ျဖင့္ ထုဆစ္၍ ႐ုပ္ၾကြေဖာ္ထားေသာ ပ်ဴေခတ္လက္ရာျဖစ္ၿပီး ႐ုပ္ၾကြသည္ အပုိင္းပုိင္းျပတ္ေနသည္။ ေဗာဓိသတၱ ဘုရားေလာင္းသည္ စုလစ္မ်ားတပ္ဆင္ထားေသာ လုိဏ္အတြင္းရွိ ပလႅင္ေပၚ၌ ညာဒူးကုိ ေထာင္၍ ဘယ္ေျခကုိ တြဲလဲခ်လ်က္ထုိင္ေနသည္။ ဘယ္လက္ကုိ ဘယ္ဒူးေပၚတြင္ တင္ထားသည္။ ညာဘက္လက္သည္ ေပ်ာက္ဆုံးေနၿပီး၊ ဘုရားေလာင္းသည္ မကုိဋ္၊ လက္စည္း၊ ေျခက်င္း စသည္တုိ႕ အျပည့္အစုံ ဆင္ျမန္းထားသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။ ေဘး၌ အေျခြအရံ (၂)ဦးပါရွိ၍ ေအာက္ဘက္တြင္ တင္းပုတ္ကုိင္ကာေစာင့္ေရွာက္ ေနေသာ နတ္ဘီလူးအေစာင့္ (၄)ဦးကုိ ေတြ႕ရွိရသည္။
သေရေခတၱရာေခတ္ဦးပုိင္းတြင္ မဟာယာဥ္ဂုိဏ္းဗုဒၶဘာသာသည္ ေထရ၀ါဒဂုိဏ္းဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ယဥ္ၿပဳိင္ထြန္းကားခဲ့ေၾကာင္းေတြ႕ရသည္။ မဟာယာဥ္ဂိုဏ္းသည္ ခရစ္ႏွစ္ (၁)ရာစုတြင္ အိႏၵိယျပည္၌ စတင္ေပၚေပါက္ လာခဲ့ၿပီး၊ ၄င္း၏ ထူးျခားေသာ၀ါဒမွာ ဘုရားေလာင္းေဗာဓိသတၱ၀ါဒျဖစ္သည္။ ၄င္း၀ါဒအရ လူတုိင္းတြင္ ေဗာဓိသတၱဘုရားေလာင္းျဖစ္ႏုိင္ေသာ စြမ္းရည္သတၱိရွိေၾကာင္း ယုံၾကည္ျခင္းျဖစ္၏။ ဂ႐ုဏာ၊ ေမတၱာတရားကုိ ရင္၀ယ္ပုိက္လွ်က္ ေဗာဓိသတၱဘုရားေလာင္းမ်ားသည္ ေလာကတြင္ ရွိရွိသမွ် ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါမ်ားအား နိဗၺာန္သုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ေပးရန္ တာ၀န္ရွိသည္ဟုဆုိ၏။ ယင္းတာ၀န္မၿပီးမခ်င္း ေလာကကုိ ေစာင့္ေရွာက္လွ်က္ ရွိသည္ဟု ဆုိသည္။ ေဗာဓိသတၱဘုရားေလာင္း ႐ုပ္တုေတာ္တု႔ိတြင္ ေသွ်ာင္ထုံးေတာ္၌ ေစတီငယ္တစ္ဆူကုိ ေတြ႕ရွိရသည္။ ဤအခ်က္ကုိေထာက္၍ ဆင္းတုေတာ္သည္ သကၤန္းပင္႐ုံထားေသာ္လည္း ဘုရား႐ုပ္ပြားေတာ္ မဟုတ္ပဲ ဘုရားအေလာင္း႐ုပ္ပြားေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္း နားလည္ရသည္။
Credit To >> http://sriksetraheritagezone.wordpress.com/
Credit To >> http://sriksetraheritagezone.wordpress.com/
၁၉၂၆-ခုႏွစ္တြင္ သေရေခတၱရာၿမဳိ႕ေဟာင္းအတြင္းမွ တူးေဖာ္ရရွိသည္။ အလ်ား (၆)ႏွင့္ (၃)လက္၊ အနံ (၄)ေပႏွင့္ (၂)လက္မ၊ အျမင့္ (၁)ေပႏွင့္ (၄)လက္မ ရွိၿပီး အပုိင္းပုိင္းျပတ္ေနသည္။ ပ်ဴေခတ္လက္ရာတစ္ခုၿဖစ္ၿပီး ေအဒီ (၄)ရာစုမွ (၉)ရာစုအတြင္းတြင္ ထုဆစ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။
မဟာယာဥ္ဂုိဏ္းဆုိင္ရာ ေဗာဓိသတၱဘုရားေလာင္း႐ုပ္တု အပုိင္းအစျဖစ္သည္။ သဲေက်ာက္ျဖင့္ ထုဆစ္၍ ႐ုပ္ၾကြေဖာ္ထားေသာ ပ်ဴေခတ္လက္ရာျဖစ္ၿပီး ႐ုပ္ၾကြသည္ အပုိင္းပုိင္းျပတ္ေနသည္။ ေဗာဓိသတၱ ဘုရားေလာင္းသည္ စုလစ္မ်ားတပ္ဆင္ထားေသာ လုိဏ္အတြင္းရွိ ပလႅင္ေပၚ၌ ညာဒူးကုိ ေထာင္၍ ဘယ္ေျခကုိ တြဲလဲခ်လ်က္ထုိင္ေနသည္။ ဘယ္လက္ကုိ ဘယ္ဒူးေပၚတြင္ တင္ထားသည္။ ညာဘက္လက္သည္ ေပ်ာက္ဆုံးေနၿပီး၊ ဘုရားေလာင္းသည္ မကုိဋ္၊ လက္စည္း၊ ေျခက်င္း စသည္တုိ႕ အျပည့္အစုံ ဆင္ျမန္းထားသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။ ေဘး၌ အေျခြအရံ (၂)ဦးပါရွိ၍ ေအာက္ဘက္တြင္ တင္းပုတ္ကုိင္ကာေစာင့္ေရွာက္ ေနေသာ နတ္ဘီလူးအေစာင့္ (၄)ဦးကုိ ေတြ႕ရွိရသည္။
သေရေခတၱရာေခတ္ဦးပုိင္းတြင္ မဟာယာဥ္ဂုိဏ္းဗုဒၶဘာသာသည္ ေထရ၀ါဒဂုိဏ္းဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ယဥ္ၿပဳိင္ထြန္းကားခဲ့ေၾကာင္းေတြ႕ရသည္။ မဟာယာဥ္ဂိုဏ္းသည္ ခရစ္ႏွစ္ (၁)ရာစုတြင္ အိႏၵိယျပည္၌ စတင္ေပၚေပါက္ လာခဲ့ၿပီး၊ ၄င္း၏ ထူးျခားေသာ၀ါဒမွာ ဘုရားေလာင္းေဗာဓိသတၱ၀ါဒျဖစ္သည္။ ၄င္း၀ါဒအရ လူတုိင္းတြင္ ေဗာဓိသတၱဘုရားေလာင္းျဖစ္ႏုိင္ေသာ စြမ္းရည္သတၱိရွိေၾကာင္း ယုံၾကည္ျခင္းျဖစ္၏။ ဂ႐ုဏာ၊ ေမတၱာတရားကုိ ရင္၀ယ္ပုိက္လွ်က္ ေဗာဓိသတၱဘုရားေလာင္းမ်ားသည္ ေလာကတြင္ ရွိရွိသမွ် ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါမ်ားအား နိဗၺာန္သုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ေပးရန္ တာ၀န္ရွိသည္ဟုဆုိ၏။ ယင္းတာ၀န္မၿပီးမခ်င္း ေလာကကုိ ေစာင့္ေရွာက္လွ်က္ ရွိသည္ဟု ဆုိသည္။ ေဗာဓိသတၱဘုရားေလာင္း ႐ုပ္တုေတာ္တု႔ိတြင္ ေသွ်ာင္ထုံးေတာ္၌ ေစတီငယ္တစ္ဆူကုိ ေတြ႕ရွိရသည္။ ဤအခ်က္ကုိေထာက္၍ ဆင္းတုေတာ္သည္ သကၤန္းပင္႐ုံထားေသာ္လည္း ဘုရား႐ုပ္ပြားေတာ္ မဟုတ္ပဲ ဘုရားအေလာင္း႐ုပ္ပြားေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္း နားလည္ရသည္။
Credit To >> http://sriksetraheritagezone.wordpress.com/
No comments:
Post a Comment